هدست و هدفون

راهنمای خرید هدست و هدفون

هدست و هدفون از جمله ابزار گوش دادن به موسیقی یا هر صوت دیگری هستند و یک مزیت بزرگ نسبت به اسپیکرها دارند آن هم اینکه صدای هدست و هدفون تا حد زیادی به شخصی که از آن استفاده می‌کند محدود است لذا استفاده از آنها برای مواردی که می‌خواهید به فایل‌های صوتی خصوصی گوش دهید یا می‌خواهید صدای موسیقی‌تان باعث اذیت دیگران و بر هم خوردن آرامش‌شان نشود نه تنها توصیه می‌شود بلکه الزامی است. در واقع باید بگوییم این روزها دیگر استفاده از هدفون و هدست به اندازه‌ای رواج پیدا کرده که کمتر کسی را می‌بینید که به خصوص در مکان‌های عمومی از آنها استفاده نکند. 

اما چه تفاوتی بین هدست و هدفون وجود دارد؟ در جواب باید بگوییم بزرگترین تفاوت بین هدست و هدفون در داشتن یا نداشتن میکروفون است. در واقع هدست همان هدفونی است که به آن میکروفون اضافه شده و علاوه بر پخش صدا برای کاربر امکان پخش صدای او را نیز دارد (از طریق میکروفون). دو دسته‌بندی کلی برای هدفون و هدست وجود دارند که عبارتند از هدفون و ایِرفون (برای هدفون) و هندزفری و هدست (برای هدست). در زیر به طور خلاصه به این دسته‌بندی‌ها خواهیم پرداخت اما قبل از آن به یک نکته مهم اشاره کنیم آن هم اینکه در طول این مقاله از کلمه "گوشی" زیاد استفاده می‌شود. منظور از این گوشی، تلفن همراه نیست بلکه هر کدام از اسپیکرها یا بلندگوهای هدفون، هدست، ایرفون یا هندزفری است که یا روی گوش یا داخل گودی گوش قرار می‌گیرند.

هدفون Headphone (بدون میکروفون)

همانطور که گفتیم این دسته‌بندی دارای دو زیرمجموعه به نام‌های "هدفون" و "ایرفون" است. اما بیایید کمی بیشتر با هر کدام از آنها آشنا شویم.

هدفون

متشکل از دو گوشی است که توسط یک رابط منحنی‌ شکل به یکدیگر وصل شده‌اند. اندازه این رابط در بیشتر هدفون‌ها قابل تنظیم است یعنی هر کاربری می‌تواند با توجه به اندازه سرش رابط را کوتاه یا بلند کند طوری که رابط کاملا روی سر او قرار بگیرد و گوشی‌های هدفون نیز به همین ترتیب (هیچ کدام در جای خود لق نخورند). گوشی‌های هدفون در واقع همان کاری را انجام می‌دهند که اسپیکرهای چپ و راست در اسپیکرهای دوتکه و باید بگوییم هیچ تفاوتی هم از لحاظ مشخصات فنی بین هدفون و اسپیکر وجود ندارد فقط اینکه قطر درایور در هدفون‌ها معمولا کوچکتر است و لذا بلندی و قدرت صدا در آنها به طور نسبی (لطفا به کلمه نسبی توجه کنید!) کمتر از اسپیکرهاست. به طور کلی، هدفون از لحاظ اندازه و وزن محدودیت دارد و بر خلاف اسپیکرها و مخصوصا اسپیکرهای بزرگ نمی‌تواند هر اندازه یا وزنی داشته باشد لذا قطر درایور هم در آن به همان اندازه دارای محدودیت بوده و کوچکتر است.

اگر می‌خواهید راجع به مشخصات فنی هدفون‌ها‌ بیشتر بدانید توصیه می‌کنیم به دسته‌بندی اسپیکر در همین وبسایت مراجعه نمایید. اسپیکر و هدفون از لحاظ مشخصات فنی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و لذا اگر در مورد مشخصات فنی یکی، بدانید انگار که در مورد مشخصات فنی دیگری نیز می‌دانید. اما در مورد اندازه گوشی‌های هدفون باید بگوییم در برخی از هدفون‌ها اندازه گوشی‌ها آنقدر بزرگ نیست که تمام گوش را پوشش دهد. این گوشی‌ها ممکن است فشار کمتری به گوش بیاورند ولی صدایی که تولید می‌کنند نیز آنقدرها فراگیر نیست یا حداقل اینطور حس می‌شود. 

در هدفون‌هایی که گوشی‌هایشان تمام گوش را پوشش می‌دهد صدا فراگیرتر به نظر می‌رسد و به قول معروف، بیشتر، کاربر را درگیر می‌کند. شکل برخی از این گوشی‌ها گرد است که با شکل فیزیکی گوش مطابقت ندارد و ممکن است در استفاده‌های طولانی‌مدت از هدفون احساس کنید کمی به گوش‌هایتان فشار وارد شده در حالی که گوشی برخی از هدفون‌ها مطابق با شکل فیزیکی گوش یا اصطلاحا ارگونومیک ساخته می‌شود و این احساس فشار در آنها کمتر وجود دارد یا اصلا وجود ندارد. جنس به کار رفته در رویه خارجی گوشی‌های هدفون نیز مهم است. در برخی از هدفون‌های گران‌تر رویه خارجی گوشی‌ها پارچه‌ای است لذا گردش هوا در اطراف گوش‌ها بیشتر اتفاق می‌افتد و گوش‌ها کمتر عرق می‌کنند در حالی که میزان تعرق گوش‌ها در هدفون‌هایی که گوشی‌های آنها رویه پلاستیکی دارند بیشتر است.

ایِرفون (Earphone)

از هدفون به شکل قابل توجهی کوچکتر است و شامل دو گوشی کوچک می‌شود که به راحتی در گودی نزدیک به سوراخ گوش جا می‌گیرند. ایرفون رابطی ندارد که دو گوشی‌اش را به هم متصل کند و اصلا نیازی هم به چنین چیزی در آن نیست بنابراین هیچ فشاری هر چند خیلی اندک به سر وارد نمی‌کند. گوشی‌های آن نیز به همین ترتیب هیچ فشاری به گوش‌ها وارد نمی‌کنند و باعث تعریق آنها نمی‌شوند چون اساسا با قسمت زیادی از گوش در تماس نیستند و فقط گودی نزدیک به سوراخ گوش را پر می‌کنند لذا اگر فشاری هم به گوش وارد کنند در همان قسمت و بسیار کم است یا بهتر بگوییم آنقدری نیست که اصلا حس شود. البته این هم تا حدی به شکل خود ایرفون بستگی دارد ولی عموما همان چیزی است که در بالا گفتیم.

با تمام مزیت‌هایی که ایرفون از لحاظ جمع و جور بودن و فشار کمتر به گوش‌ها دارد کیفیت آن در بیشتر موارد (نه همیشه!) به پای هدفون نمی‌رسد؛ دلیلش هم این است که گوشی‌های ایرفون در مقایسه با هدفون کوچکترند و لذا اندازه درایور در آنها باز هم کوچکتر است لذا صدایی که توسط آنها تولید می‌شود آنقدرها قوی نیست ولی در برخی از ایرفون‌های گران‌تر به اندازه‌ای قوی هست که بتوان از موسیقی یا صدای فیلم لذت برد. همچنین میزان حذف نویز صدا در ایرفون کمتر از هدفون است و لذا صدا در آن به طور نسبی وضوح کمتری دارد.

سلامت گوش با کدام کمتر به خطر می‌افتد؟ هدفون یا ایرفون؟

جواب قطعی به این سوال هدفون است. هدفون ضرر کمتری برای گوش‌ها دارد چرا که فاصله گوشی‌های هدفون از کانال دریافت صدا در گوش در مقایسه با ایرفون بیشتر است و لذا امواج صوتی را با قدرت کمتری به پرده گوش می‌رساند. اما گوشی‌های ایرفون مستقیما در ابتدای کانال دریافت صدا در گوش قرار می‌گیرند و لذا فاصله‌شان هم با پرده گوش کمتر و احتمال آسیب‌شان به آن بیشتر است. علاوه بر این چون میزان حذف نویز صدا در ایرفون کمتر از هدفون است و معمولا صداهای بم (باس) در آن کمتر از هدفون شنیده می‌شوند احتمال آنکه کاربری که از ایرفون استفاده می‌کند برای شنیدن بهتر صدا، بلندی صدا (ولوم) را بالا ببرد وجود دارد؛ خود این کار در کنار نزدیک‌تر بودن منبع صدا به پرده گوش در ایرفون می‌تواند باعث آسیب بیشتر به گوش‌ها شود.

البته باید به این نکته هم اشاره کنیم که معنای آنچه در بالا گفتیم این نیست که استفاده از هدفون تحت هر شرایطی بی‌خطر است. در واقع در هدفون تنها فاصله منبع تولید صدا از کانال دریافت صدا در گوش بیشتر است ولی اگر بلندی صدا برای مدتی طولانی در سطح بالایی بماند فرقی نمی‌کند از هدفون استفاده کنید یا ایرفون؛ در هر حال این کار باعث آسیب به گوش می‌شود هر چند که باز هم این آسیب در ایرفون تا حدودی بیشتر است. حقیقت این است که اگر گوش‌ها بیش از نیم ساعت در معرض صدایی با شدت 80 دسی‌بل قرار بگیرند فارغ از اینکه منبع صدا چه باشد شنوایی گوش‌ها در درازمدت دچار نقصان خواهد شد.

هدست (دارای میکروفون)

دسته‌بندی هدست خود دارای دو زیرمجموعه هدست و هندزفری است که در زیر به آنها خواهیم پرداخت.

هدست (Headset)

همانطور که قبلا هم گفتیم هدست در واقع هدفونی است که به میکروفون مجهز شده است. وجود این میکروفون باعث می‌شود هدست قابلیت دریافت صدای کاربر را نیز داشته باشد و بتوان از آن در تماس‌های صوتی تصویری و به خصوص در گیمینگ استفاده کرد در حالی که هدفون این قابلیت را ندارد و اگر بخواهید از آن برای تماس‌های صوتی تصویری یا در گیمینگ استفاده کنید باید یک میکروفون جداگانه خریداری کنید که آن هم مشکلات خودش را دارد. 

اولین مشکل میکروفون جداگانه این است که نیاز به یک سیم اضافه برای اتصال به مادربورد دارد و دوم اینکه اگر بخواهید از آن استفاده کنید احتمالا باید آن را روی میز بگذارید یا به لباس‌تان وصل کنید که در این صورت هم مطمئن نخواهید بود که صدایتان را به وضوح دریافت خواهد کرد یا نه. این در حالی است که در هدست‌ها، میکروفون به گوشی سمت راست هدست متصل شده و با یک چرخش 90 درجه‌ای پایین می‌آید طوری که کاملا مقابل دهان کاربر قرار می‌گیرد و هر موقع هم نخواهید از آن استفاده کنید می‌توانید آن را چرخانده و دوباره به جای اولش که چسبیده به خود هدفون است برگردانید. در واقع استفاده از میکروفون هدست به مراتب آسان‌تر از میکروفون جداگانه است و به همین دلیل هم هست که کسانی که نیاز به پخش یا ارسال صدایشان دارند به جای خرید هدفون و میکروفون جداگانه از هدست که هر دوی آنها را در خود دارد استفاده می‌کنند.

از لحاظ مشخصات فنی گوشی‌ها و همچنین شکل، طراحی و جنس به کار رفته در آنها هیچ تفاوتی بین هدفون و هدست وجود ندارد و همان موارد و مشخصاتی که برای گوشی‌های هدفون مطرح کردیم در مورد گوشی‌های هدست نیز صدق می‌کند. اما در مورد کیفیت میکروفون هدست‌ها باید بگوییم همانطور که انتظار می‌رود متفاوت است و بدون شک کیفیت میکروفون در هدست‌های گران‌تر بهتر است. معمولا پنج مشخصه فنی برای میکروفون‌ها مطرح است که عبارتند از محدوده فرکانس دریافت صدا، الگوی قطبی، حساسیت، حداکثر میزان فشار صدا و بالاخره میزان نویز تولید شده. اما بیایید ببینیم هر کدام از این مشخصه‌ها دقیقا چه هستند.

نگاهی گذرا به مشخصات فنی میکروفون 

مشخصات فنی میکروفون برای میکروفون‌های معمولی و میکروفون هدست‌ها یکی است و همان مواردی است که در بالا به آنها اشاره شد. در اینجا مجال آن نیست که به طور مفصل به این مشخصات بپردازیم لیکن به طور اختصار به هر یک خواهیم پرداخت. 

محدوده فرکانس دریافت صدا

محدوده فرکانس دریافت صدا همانطور که از اسمش پیداست طیفی از فرکانس‌هایی است که میکروفون در آن طیف قادر به دریافت صداست و معمولا هم همان طیفی است که گوش انسان قابلیت شنوایی در آن را دارد (20 هرتز تا 20 کیلوهرتز) ولی ممکن است این محدوده برای برخی از میکروفون‌ها متفاوت باشد. هر چقدر این محدوده بزرگتر باشد و به خصوص حد پایین آن کمتر باشد می‌توانید امیدوار باشید که میکروفون کوچکترین صداها و البته بلندترین آنها را دریافت خواهد کرد.

الگوی قطبی

الگوی قطبی به زبان ساده قابلیت میکروفون در دریافت صدا از جهات مختلف است و سه دسته‌بندی دارد که عبارتند از: یک‌طرفه، دوطرفه و همه‌طرفه. میکروفون‌های یک‌طرفه بهترین عملکرد را در دریافت صدا از یک طرف دارند؛ میکروفون‌های دوطرفه همین عملکرد را در دو جهت دارند و در میکروفون‌های همه‌طرفه صدا از تمام جهات به بهترین شکل دریافت می‌شود. این مشخصه یکی از مشخصه‌هایی است که معمولا در وبسایت‌های فروشگاهی به آن اشاره نمی‌شود.

حساسیت میکروفون

حساسیت میکروفون همانطور که از اسمش پیداست حساسیت به دریافت صداست یا به عبارت بهتر، توان میکروفون در تبدیل امواج صوتی به انرژی الکتریکی است. حساسیت میکروفون هر چقدر کمتر باشد صدا باید بلندتر باشد تا واضح‌تر شنیده شود و هر چقدر این حساسیت بیشتر باشد صداهایی با قدرت کمتر را نیز به وضوح دریافت خواهد کرد. پس بدون شک حساسیت بیشتر میکروفون بهتر است و اگر میکروفونی داشته باشید که حساسیت آن بالا باشد می‌توانید با صدای آهسته هم صحبت کنید و مطمئن باشید که صدایتان به وضوح در طرف دیگر پخش خواهد شد.

حداکثر میزان فشار صدا

حداکثر میزان فشار صدا در واقع حداکثر فشار صوتی است که میکروفون می‌تواند تحمل کند بدون آنکه در صدای دریافتی خش بوجود بیاید. هر چقدر مقدار این مشخصه بالاتر باشد میکروفون در برابر صداهای بلندتر و قوی‌تر، مقاوم‌تر است و آنها را بدون خش و کاملا واضح دریافت می‌کند پس اگر بیشتر صداهایی که ضبط می‌کنید بلند است باید توجه خاصی به این مشخصه داشته باشید. البته این مشخصه در مورد میکروفون هدست‌ها چندان مطرح نیست چون این میکروفون‌ها برای دریافت صداهای خیلی بلند طراحی نشده‌اند چرا که اصلا نیازی هم به چنین چیزی در آنها نیست (بیشترین استفاده آنها دریافت صدای کاربر است که بلندی آن از حد خاصی تجاوز نمی‌کند).

میزان نویز صدا

هر میکروفونی هنگام دریافت صدا مقداری نویز هم تولید می‌کند که مربوط به محیط نیست و عملا توسط خود میکروفون تولید می‌شود. این مقدار هر چقدر کمتر باشد بهتر است و صدای خروجی از میکروفون نیز واضح‌تر شنیده خواهد شد. ممکن است در برخی از وبسایت‌های فروشگاهی به میزان نویز صدای میکروفون اشاره‌ای نشود ولی احتمالا به این موضوع اشاره می‌شود که میکروفون دارای نویزگیر هست یا نه. در اینجا باید بگوییم میکروفونی که دارای نویزگیر باشد بهتر است و همانطور که انتظار می‌رود نویز کمتری تولید خواهد کرد.

هندزفری (Handsfree)

اگر هدست را متناظر با هدفون بدانید آن وقت می‌شود هندزفری را هم متناظر با ایِرفون دانست. در واقع هندزفری، ایرفونی است که به میکروفون مجهز شده است لذا هیچ تفاوتی بین ایرفون و هندزفری از لحاظ مشخصات گوشی‌های آنها وجود ندارد و تنها تفاوت‌شان در همان میکروفونی است که هندزفری دارد و ایرفون ندارد! اما چرا به آن هندزفری می‌گویند و چه کاربردهایی دارد؟ معنای تحت‌اللفظی هندزفری "دست‌ها آزاد" است و لقبی است که نه تنها به ایرفون‌های دارای میکروفون بلکه به هر دستگاهی که کار با آن نیازی به دست‌ها ندارد داده می‌شود. مزیت بزرگ دستگاه‌های هندزفری آن است که در حین کار با آنها می‌توانید از دست‌هایتان برای انجام کار دیگری استفاده کنید.

البته نام "هندزفری" دیگر با ایرفون‌های دارای میکروفون گره خورده و وقتی آن را به زبان می‌آورید ذهن تقریبا هیچ کسی به سمت دستگاه‌های دیگر نمی‌رود بلکه اولین چیزی که در ذهن هر کسی نقش می‌بندد همان ایرفونی است که میکروفون دارد. بیشترین استفاده از هندزفری‌ها در گوشی‌هاست. اگر بخواهید به صورت معمول با گوشی‌تان صحبت کنید با یک دست باید گوشی را بگیرید ولی وقتی از هندزفری استفاده می‌کنید دیگر نیازی به این کار نیست و می‌توانید در حین مکالمه تلفنی، کارهای دیگری نیز انجام دهید. از لحاظ مشخصات فنی باید بگوییم تفاوت زیادی بین هندزفری و ایِرفون نیست و گوشی‌های هر دو دارای مشخصات فنی مشابهی هستند. میکروفون نیز در هندزفری‌ها بعضی مواقع همان کیفیت و بعضی مواقع کیفیت کمتری در مقایسه با میکروفون هدست‌ها دارد (بسته به نوع و مدل هندزفری).

ایرپاد

اشتباه نکنید! ایرپاد نوع جدیدی از هدست یا هندزفری نیست بلکه نامی است که شرکت اپل برای هدست‌ها و هندزفری‌های خود انتخاب کرده است. ایرپادها هیچ تفاوت بنیادی با هدست‌ها یا هندزفری‌های دیگر ندارند ولی همچون دیگر محصولات اپل که همیشه کیفیت بالا و قیمت زیادی دارند ایرپادها نیز در مقایسه با هدست‌ها و هندزفری‌های معمولی کیفیت بالاتر و قیمت بیشتری هم دارند که البته این هم تا حد زیادی به نوع و مدل آنها بستگی دارد و امری نسبی است. 

تفاوت ایِرفون و هندزفری

همانطور که در بالا هم اشاره کردیم ایِرفون و هندزفری هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند؛ تنها تفاوت آنها در این است که ایِرفون دارای میکروفون نیست ولی هندزفری میکروفون دارد. بر همین اساس باید بگوییم کاربری آنها نیز تا حدودی متفاوت است. ایِرفون فقط برای گوش دادن به موسیقی، فایل‌های صوتی و امثالهم است و کاربرد دیگری ندارد در حالی که از هندزفری نه تنها برای این کار استفاده می‌شود بلکه هندزفری به دلیل داشتن میکروفون در تماس‌های تلفنی نیز کاربرد دارد یا اگر بخواهیم بهتر بگوییم کاربرد اصلی‌اش همین است چرا که گفتگوی تلفنی را تا حد زیادی برای کاربر آسان می‌کند. 

تفاوت هدفون و هدست

تا حد زیادی شبیه به تفاوت ایِرفون و هندزفری است. البته از هدست کمتر برای تماس‌های تلفنی استفاده می‌شود و بیشترین کاربرد آن در گیمینگ و تماس‌های صوتی‌تصویری است که با کامپیوتر برقرار می‌شوند. به طور کلی باید بگوییم تفاوت اصلی هدفون و هدست در این است که هدست دارای میکروفون سرخود است ولی هدفون، میکروفون ندارد. در سایر موارد این دو شباهت زیادی به یکدیگر دارند یا به عبارت بهتر، تقریبا یکی هستند.

تفاوت ایِرفون و هدفون

ایِرفون و هدفون دو تفاوت اصلی با یکدیگر دارند: اول اینکه هدفون به شکل قابل توجهی بزرگتر از ایرفون است و دوم اینکه به دلیل همین بزرگتر بودن کیفیت صدای هدفون به طور نسبی از ایرفون بهتر است. در واقع چون گوشی‌های هدفون بزرگتر از ایرفون است قطر درایور در آنها بزرگتر بوده و قادر به تولید صدای قوی‌تر و باکیفیت‌تری است. همچنین دو گوشی هدفون توسط یک رابط به یکدیگر متصل شده‌اند که قابل تنظیم است. وقتی از هدفون استفاده می‌کنید دو گوشی هدفون روی گوش‌های شما قرار گرفته و رابط هدفون روی سرتان قرار می‌گیرد بنابراین هر چند اندک ولی فشار کمی از طرف رابط به سر وارد می‌شود اما در ایرفون چنین رابطی وجود ندارد و لذا چیزی هم روی سر کاربر قرار نخواهد گرفت و احیانا باعث اذیت او نخواهد شد. البته باید بگوییم از آنجا که شُلی یا سفتی رابط، قابل تنظیم است می‌توان آن را طوری تنظیم کرد که کمترین فشار به سر وارد شود. 

تفاوت هندزفری و هدست

دقیقا همان تفاوتی که بین هدفون و ایرفون هست بین هندزفری و هدست هم وجود دارد. این یعنی هدست از هندزفری بزرگتر است و به همین دلیل کیفیت و قدرت صدای تولید شده توسط آن نیز بیشتر است. همچنین از هدست بیشتر در گیمینگ یا تماس‌های صوتی‌تصویری با کامپیوتر استفاده می‌شود در حالی که رایج‌ترین استفاده از هندزفری در گوشی‌هاست.  

انواع ابزارهای گوش دادن به موسیقی از نظر طراحی بیرونی

تا به اینجا در مورد برخی از مشخصات هدفون، هدست، ایرفون و هندزفری توضیحاتی دادیم اما در مورد طراحی بیرونی آنها توضیحی ندادیم. در زیر بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت. 

ایرفون و هندزفری

در مقایسه با هدفون و هدست اندازه کوچکتر و طراحی ظریف‌تری دارند. در واقع گوشی‌های ایرفون و هندزفری به اندازه‌ای کوچکند که در گودی نزدیک به سوراخ گوش جا می‌گیرند. سطح خارجی این گوشی‌ها حالت دایره‌ای دارد و معمولا هم یک رویه پلاستیکی نرم روی آنهاست که باعث می‌شود استفاده طولانی‌مدت از آنها باعث اذیت گوش نشود. این رویه پلاستیکی در برخی از ایرفون‌ها یا هندزفری‌ها کمی حالت برآمده دارد که هم در هدایت صدا به داخل گوش کمک خواهد کرد و هم باعث ثابت ماندن ایرفون یا هندزفری در گودی گوش خواهد شد. در اینجا باید بگوییم ایرفون‌ها و هندزفری‌ها از لحاظ طراحی به سه دسته‌بندی توگوشی، معمولی و نیمه در گوش تقسیم می‌شوند که در زیر به طور اختصار به آنها خواهیم پرداخت. 

توگوشی (In-Ear Headphone)

همانطور که در بالا هم اشاره کردیم در برخی از ایرفون‌ها و هندزفری‌ها قسمت بیرونی گوشی‌ها دارای نوعی برآمدگی است که یا مربوط به روکش پلاستیکی روی گوشی می‌شود یا اینکه چسبیده به خود گوشی است یا بهتر بگوییم بخشی از خود گوشی است. حالا چرا به این مدل ایرفون‌ها یا هندزفری‌ها توگوشی گفته می‌شود؟ دلیلش کاملا واضح است! چون بر خلاف ایرفون‌ها یا هندزفری‌های معمولی که داخل گودی نزدیک به سوراخ گوش قرار می‌گیرند، توگوشی‌ها به دلیل برآمدگی که دارند اندکی وارد سوراخ گوش می‌شوند (خیلی خیلی کم). این از یک طرف باعث می‌شود صدا کاملا به داخل کانال گوش هدایت شود و از طرف دیگر باعث تثبیت ایرفون یا هندزفری توگوشی در جایش می‌شود طوری که احتمال افتادن آن در صورت حرکت کردن یا تکان خوردن کاربر، کمتر می‌شود.

معمولی (Earbuds)

ایرفون‌ها و هندزفری‌های معمولی در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند. شکل بیرونی گوشی‌ها در این دسته‌بندی کاملا معمولی است و چیز خاصی در مورد آن وجود ندارد. منظور ما از معمولی آن است که گوشی‌ها در انتهای خود حالت دوار دارند و به راحتی در گودی نزدیک به سوراخ گوش قرار می‌گیرند. محکم بودن آنها در محل‌شان کمتر از توگوشی‌هاست و لذا ممکن است در صورت حرکت یا چرخش ناگهانی از جایشان بیافتند. البته این هم تا حد زیادی به اندازه گودی گوش کاربر و اندازه خود ایرفون یا هندزفری بستگی دارد. بهتر است موقع خرید اگر می‌توانید یک بار آنها را در گوش‌تان قرار دهید و ببینید تا چه اندازه در جایشان محکمند.

نیمه در گوش (Half In-Ear)

آنها را می‌توان نوعی ایرفون توگوشی به حساب آورد چرا که شباهت زیادی به ایرفون‌های توگوشی دارند. در واقع تنها تفاوت ایرفون‌های نیمه در گوش در شکل بیرونی گوشی‌های آنهاست که به جای رد و به همین دلیل هم به آن نیمه در گوش گفته می‌شود چرا که همانند ایرفون‌های توگوشی کمی وارد سوراخ گوش می‌شود ولی به دلیل بیضی بودن شکلش آن را کامل پوشش نمی‌دهد و به قول معروف کناره‌ها خالی می‌مانند. بدین ترتیب شما می‌توانید ضمن مثلا گوش دادن به موسیقی، صداهای محیطی را نیز دریافت کنید. البته این برای بعضی عیب به شمار می‌رود و در نهایت به خود شما مربوط می‌شود. اگر می‌خواهید صداهای محیطی کمتر مزاحم موسیقی گوش دادن‌تان شوند بهتر است ایرفون توگوشی خریداری کنید و اگر می‌خواهید با صداهای محیط اطراف هم در ارتباط بمانید شاید یک ایرفون نیمه در گوش برای شما بهتر باشد.

هدفون و هدست

هدفون‌ها و هدست‌ها از نظر طراحی گوشی‌هایشان به دو دسته رو گوشی و دور گوشی تقسیم می‌شوند که در زیر به طور اختصار به آنها خواهیم پرداخت.

رو گوشی (On-Ear Headphone)

اگر گوشی‌های هدفون یا هدست به اندازه‌ای بزرگ نباشند که کل گوش را پوشش دهند در این صورت به آنها هدفون یا هدست رو گوشی گفته می‌شود. از آنجا که گوشی‌ها در این هدفون‌ها تمام گوش را پوشش نمی‌دهند امکان دریافت صداهای محیطی هنگام استفاده از آنها نیز بیشتر خواهد بود. این هدفون‌ها بیشتر به درد کاربرانی می‌خورند که می‌خواهند در حین بازی یا گوش دادن به موسیقی با اصوات محیط اطراف‌شان هم در ارتباط باشند و الا از نظر سایر موارد، هدفون‌های رو گوشی هیچ تفاوتی با هدفون‌های دور گوشی ندارند.

دور گوشی (Over-Ear Headphone)

هدفون‌ها و هدست‌های دور گوشی همانطور که از اسم‌شان هم پیداست دارای گوشی‌هایی هستند که دور گوش را هم پر می‌کنند یا به عبارت دیگر، گوش را کاملا پوشش می‌دهند (گوش، کامل داخل گوشی‌ها قرار می‌گیرد) بنابراین هنگام استفاده از این هدفون‌ها ارتباط کاربر با اصوات محیطی کمتر خواهد شد. این نوع هدفون‌ها بیشتر به درد کاربرانی می‌خورند که می‌خواهند روی صدای فیلم، بازی، موسیقی یا هر چیز دیگری که به آن گوش می‌دهند متمرکز شوند. از آنجا که گوشی‌ها در هدفون‌های دور گوشی، گوش را در بر می‌گیرند لذا کناره‌های داخلی گوشی‌ها اندکی به گوش‌ها فشار می‌آورند که در استفاده‌های طولانی‌مدت خودش را نشان خواهد داد مخصوصا اگر شکل گوشی‌ها دایره‌ای باشد و با فیزیک گوش مطابقت نداشته باشد. البته در اینجا باید بگوییم برخی از برندها هدفون‌هایی تولید کرده‌اند که اصطلاحا ارگونومیک است و گوشی‌های آنها با شکل گوش مطابقت دارند (حالت بیضی‌شکل دارند). استفاده از این هدفون‌ها باعث می‌شود فشار کمتری به گوش‌ها بیاید.

انواع ابزارهای گوش دادن به موسیقی از نظر نوع اتصال

ابزارهای گوش دادن به موسیقی از هر نوعی که باشند (هدفون، هدست، ایرفون یا هندزفری) از نظر نوع اتصال به دستگاه پخش‌کننده به دو دسته تقسیم می‌شوند. یکی ابزارهای سیمی، سیم‌دار یا همان باسیم و دیگری ابزارهای بی‌سیم. در زیر به طور اختصار راجع به هر کدام از این دسته‌بندی‌ها توضیح خواهیم داد.

اتصال سیمی (Wired)

به ابزارهای گوش دادن به موسیقی که برای اتصال به دستگاه پخش‌کننده از سیم استفاده می‌کنند ابزارهای باسیم یا سیم‌دار گفته می‌شود مثل هدفون باسیم، ایرفون باسیم و از این قبیل. در این ابزارها سیگنال‌های الکتریکی از طریق سیم به درایور گوشی‌های ابزار منتقل شده و در آنجا تبدیل به امواج صوتی می‌شوند. ابزارهای باسیم یا از طریق جک 3.5 میلی‌متری هدفون یا پورت USB به دستگاه پخش‌کننده متصل می‌شوند که در زیر به هر کدام از آنها خواهیم پرداخت.

جک 3.5 میلی‌متری هدفون

سالهاست که در اسپیکرها و کلا هر دستگاهی که از آن صدایی پخش می‌شود وجود دارد و امکان اتصال هدفون، هدست و سایر ابزارهای گوش دادن به موسیقی را به دستگاه پخش‌کننده صدا فراهم می‌آورد. کابلی که هدفون یا هدست را به جک 3.5 میلی‌متری روی دستگاه پخش‌کننده وصل می‌کند در بخش انتهایی خود یعنی بخش فلزی که عملا وارد جک 3.5 میلی‌متری می‌شود دارای روکشی از آب طلاست (البته با عیار پایین) که تا حدودی نویز صدا را می‌گیرد. این بخش فلزی آنطور که گفته می‌شود یا دو لایه یا سه لایه است و هر لایه با یک نوار سیاه‌رنگ دور آن مشخص می‌شود. 

در هدفون‌هایی که بخش انتهایی آنها دو لایه است امکان دریافت صدای استریو (دوبانده) از دستگاه پخش‌کننده صدا وجود دارد و در هدفون‌هایی که این بخش سه لایه است نه تنها امکان دریافت صدا بلکه امکان پخش صدا نیز وجود دارد یعنی با یک اتصال می‌توانید هم به موسیقی گوش دهید و هم اینکه صدایتان را از طریق میکروفون پخش کنید. پس دیگر باید به جای هدفون، آن را هدست بنامیم! به هر حال مشخصه اصلی جک 3.5 میلی‌متری آن است که تنها قادر به دریافت سیگنال‌های آنالوگ صداست. اگر سیگنال‌های صدا دیجیتال باشند باید ابتدا توسط پردازنده صوتی روی مادربورد یا کارت صدا تبدیل به سیگنال آنالوگ شده و سپس برای پخش به جک 3.5 میلی‌متری فرستاده شوند. در این تبدیل، مقداری از کیفیت صدا هر چند اندک، کاسته می‌شود ولی اگر از پورت USB استفاده شود چنین اتفاقی نمی‌افتد.

پورت USB

پورت USB علاوه بر کاربردهای مختلفی که دارد برای انتقال صدا نیز می‌تواند مورد استفاده واقع شود. مزیت بزرگ این پورت در مقایسه با جک 3.5 میلی‌متری آن است که می‌تواند سیگنال‌های صوتی را به همان شکل دیجیتال دریافت کند و لذا از کیفیت صدای دریافتی توسط آن کاسته نمی‌شود. به همین دلیل هم هست که گفته می‌شود کیفیت صدای هدفون‌هایی که به پورت USB متصل می‌شوند کمی بیشتر از هدفون‌هایی است که به جک 3.5 میلی‌متری وصل می‌شوند. البته سیگنال‌های صوتی در نهایت باید تبدیل به سیگنال آنالوگ شوند تا توسط گوشی‌های هدفون قابل پخش باشند ولی در هدفون‌های USB این تبدیل در خود هدفون انجام می‌شود و لذا از کیفیت صدای دریافتی، کمتر کاسته می‌شود.

در اینجا باید به این نکته هم اشاره کنیم که انتقال صدا توسط پورت USB حداقل در حال حاضر آنقدرها همه‌گیر نشده و بیشتر دستگاه‌های پخش‌کننده دارای همان جک 3.5 میلی‌متری‌اند و بیشتر هدفون‌ها و هدست‌ها هم دارای کابل 3.5 میلی‌متری. البته تبدیل‌های USB‌ به جک 3.5 میلی‌متری هم وجود دارند که اگر هدفون یا هدست امکان اتصال به دستگاه پخش‌کننده را نداشته باشد می‌توان از آنها استفاده کرد اما اینکه چه مقدار از کیفیت صدا در خود تبدیل کاسته می‌شود امری است که زیاد روی آن نمی‌توانید کنترل داشته باشید لذا اگر دستگاه پخش‌کننده دارای پورت USB برای انتقال صداست برای اینکه از بهترین کیفیت صدا بهره‌مند شوید بهتر است از یک هدفون یا هدست USB استفاده کنید.

اتصال بی‌سیم (Wireless)

بزرگترین تفاوت هدفون‌های بی‌سیم با هدفون‌های باسیم یا همان سیم‌دار در آن است که این هدفون‌ها نه از سیم بلکه از امواج رادیویی برای اتصال به دستگاه پخش‌کننده استفاده می‌کنند. در واقع سیگنال‌های صوتی که در هدفون‌های باسیم از طریق سیم منتقل می‌شوند در هدفون‌های بی‌سیم از طریق امواج رادیویی به هدفون منتقل می‌شوند. تقریبا تمام هدفون‌های بی‌سیم از فناوری بلوتوث برای ارسال امواج رادیویی استفاده می‌کنند بنابراین صرف استفاده از عبارت "امواج رادیویی" شما را به اشتباه نیاندازد؛ منظور ما همان هدفون‌ها و هدست‌های بلوتوثی است.

مزیت بزرگی که هدفون‌های بی‌سیم نسبت به انواع باسیم خود دارند آن است که کار با آنها بسیار راحت است یا به عبارت ساده‌تر، دست و پاگیر بودن‌شان کمتر است. وقتی شما از هدفون باسیم استفاده می‌کنید احتمال آنکه سیم اتصال‌دهنده در جایی به وسایل اطراف خودش گیر کند وجود دارد به اضافه اینکه در این هدفون‌ها محدودیت حرکت هم دارید یعنی هر چقدر سیم اتصال‌دهنده اجازه دهد می‌توانید از دستگاه پخش‌کننده یا مثلا کامپیوترتان دور شوید ولی هیچ کدام از این مشکلات در هدفون‌های بی‌سیم وجود ندارد. در هدفون‌های بی‌سیم نه تنها سیمی وجود ندارد که دست و پاگیرتان شود بلکه تا حدی که بُرد نسخه بلوتوث هدفون اجازه دهد (معمولا ده متر یا بیشتر بسته به نسخه بلوتوث) می‌توانید از دستگاه پخش‌کننده دور شوید. این در حالی است که اندازه سیم در هدفون‌های باسیم در بهترین حالت 1.5 متر است.

اتصال بی‌سیم واقعی (True Wireless)

چرا به آن اتصال بی‌سیم واقعی گفته می‌شود؟ آیا از فناوری متفاوتی در آن استفاده شده؟ جواب خیر است! در هدفون‌ها و هدست‌هایی که به آنها لقب "بی‌سیم واقعی" داده می‌شود فناوری به خصوصی به کار نرفته است. تنها تفاوتی که این هدفون‌ها با هدفون‌های بی‌سیم معمولی دارند آن است که گوشی‌های آنها با سیم به یکدیگر متصل نشده‌اند و ارتباط‌شان بی‌سیم است. برای اطلاع شما باید بگوییم در هدفون‌های بی‌سیم معمولی ارتباط هدفون با دستگاه پخش‌کننده به صورت بی‌سیم است ولی دو گوشی هدفون، با سیم به یکدیگر متصل شده‌اند که هنگام استفاده معمولا در زیر یا پشت گردن کاربر قرار می‌گیرند اما در هدفون‌هایی که "بی‌سیم واقعی" هستند نه تنها ارتباط گوشی‌ها با دستگاه پخش‌کننده بلکه ارتباط دو گوشی با یکدیگر نیز بی‌سیم است. در واقع هیچ سیمی در کار نیست! به همین دلیل هم هست که به آنها "بی‌سیم واقعی" گفته می‌شود.

دسته‌بندی‌های دیگر هدفون و هندزفری

هدفون‌ها با توجه به تعداد گوشی‌هایی که دارند و باز یا بسته بودن سطح خارجی این گوشی‌ها نیز دسته‌بندی می‌شوند. در زیر به هر کدام از این دسته‌بندی‌ها خواهیم پرداخت.

تعداد گوشی

بدون شک هیچ هدفون یا هدستی را نمی‌توانید پیدا کنید که کمتر از دو گوشی داشته باشد. اساسا شکل ظاهری هدفون و هدست هم به گونه‌ای است که این اجازه را نمی‌دهد (کمتر از دو گوشی برای آن نمی‌توان متصور شد). اما در مقابل، ایرفون و هندزفری می‌توانند به جای دو گوشی دارای یک گوشی باشند لذا تعداد گوشی‌ها فقط برای ایرفون و هندزفری مطرح است و هدفون و هدست اساسا از این بحث خارجند. بیشتر ایرفون‌ها و هندزفری‌ها دارای دو گوشی‌اند ولی هستند انواعی از آنها که یک گوشی دارند. اما ایرفون‌ها و هندزفری‌هایی که یک گوشی دارند بیشتر به درد چه کسانی می‌خورند؟

ایرفون‌ها و هندزفری‌هایی که دارای یک گوشی‌اند بیشتر به درد کسانی می‌خورند که اولا می‌خواهند ایرفون یا هندزفری‌شان تا حد امکان جمع و جور باشد و ثانیا فراگیر بودن صدا یا کیفیت آن چندان برایشان مطرح نیست. بدون شک اگر شما بخواهید به موسیقی گوش دهید یا از بازی و فیلم لذت ببرید ایرفون یا هندزفری با دو گوشی بیشتر به کارتان خواهد آمد و به دلیل داشتن یک گوشی بیشتر، صدای فراگیرتری را هم برایتان تولید خواهد کرد. ایرفون‌ها و هندزفری‌هایی با یک گوشی، قیمت کمتری در مقایسه با ایرفون‌ها و هندز‌فری‌هایی با دو گوشی دارند و لذا بیشتر مورد توجه کاربرانی هستند که از یک طرف استفاده آنها از ایرفون یا هندزفری گاه به گاه و در حد استفاده‌های معمول مثل مکالمات تلفنی است و از طرف دیگر پرداخت حداقل هزینه ممکن برای خرید ایرفون یا هندزفری برایشان اهمیت دارد.

باز یا بسته بودن سطح بیرونی گوشی

یکی از آن تفاوت‌هایی است که برای برخی مزیت و برای برخی دیگر به نوعی عیب محسوب می‌شود. سطح خارجی گوشی یعنی آن بخش از گوشی که به سمت بیرون است (نه به سمت گوش کاربر) می‌تواند توسط یک لایه محافظ پوشیده شده باشد یا نه. وجود این لایه محافظ از چند جهت اهمیت دارد؛ اول اینکه از ورود گرد و خاک به داخل درایور گوشی جلوگیری می‌کند؛ دوم اینکه ظاهر گوشی‌های هدفون را زیباتر می‌کند و بالاخره سوم اینکه مانعی برای ورود اصوات محیطی به گوشی شده و بدین ترتیب از پرت شدن حواس کاربر در حین گوش دادن به موسیقی، فیلم دیدن یا بازی کردن جلوگیری خواهد کرد. 

اما وجود لایه محافظ یک عیب هم دارد آن هم اینکه باعث ایجاد انعکاس و اصواتی با فرکانس پایین در خود درایور خواهد شد که در نهایت از وضوح صدا خواهد کاست. البته این اثر به قدری ضعیف است که توسط بیشتر کاربران قابل تشخیص نیست فقط اینکه اگر شما روی وضوح و کیفیت صدای تولید شده توسط گوشی‌های هدفون حساسید شاید خرید هدفونی با سطح بیرونی باز (منظور از سطح بیرونی، سطح بیرونی گوشی‌های هدفون است) انتخاب بهتری برای شما باشد. این را هم مد نظر داشته باشید که هدفونی که سطح بیرونی‌اش باز است هم گرد و خاک بیشتری را جذب می‌کند و هم مانعی برای ورود اصوات محیطی ندارد لذا این اصوات در چنین هدفون‌هایی بیشتر شنیده خواهند شد که شاید مطلوب برخی از کاربران نباشد.

همچنین دقت داشته باشید که باز یا بسته بودن بخش بیرونی گوشی‌ها فقط برای هدفون‌ها و هدست‌ها مطرح است و در ایرفون‌ها و هندزفری‌ها به دلیل آنکه اندازه گوشی به شکل قابل توجهی کوچکتر است و از لحاظ ساختار و طراحی نیز با گوشی هدفون‌ها و هدست‌ها تفاوت دارد (قسمت پشتی گوشی قابل جدا شدن از آن نیست یا بهتر بگوییم بخشی از خود گوشی است) لذا بحث باز یا بسته بودن بخش بیرونی گوشی‌ها اصلا برای ایرفون‌ها و هندزفری‌ها مطرح نیست.

قابلیت‌های ویژه (هدفون‌های خاص)

تعدادی از هدفون‌های موجود در بازار دارای قابلیت‌های خاصی هستند که به نوعی آنها را از سایر هدفون‌ها جدا می‌کند. مشخصات فنی این هدفون‌ها نیز با هدفون‌های معمولی تفاوتی ندارد ولی وجود همین قابلیت‌ها باعث می‌شود هدفون کیفیت بهتری داشته باشد؛ از آن بشود آسان‌تر استفاده کرد یا برای برخی از کاربری‌ها مناسب‌تر باشد. در زیر به برخی از این قابلیت‌ها خواهیم پرداخت.

حذف نویز صدا (نویز کنسلینگ)

همانطور که شاید بدانید حذف نویزهای صدا که بعضی مواقع توسط خود هدفون تولید می‌شوند باعث می‌شود صدا با وضوح بیشتری شنیده شود. نویز به هر نقصانی گفته می‌شود که در تولید صدا اتفاق می‌افتد و باعث می‌شود صدا همانطور که تولید شده، شنیده نشود. هر چقدر مقدار نویز بیشتر باشد صدا کیفیت پایین‌تری خواهد داشت. بعضی از هدفون‌ها دارای نویزگیر صدا هستند و اگر اینطور باشد حتما در صفحه مشخصات آنها در وبسایت‌های فروشگاهی یا سایت سازنده‌شان ذکر می‌شود ولی به اینکه چه مقدار از نویز صدا را می‌توانند بگیرند معمولا اشاره‌ای نمی‌شود. 

مقاومت در برابر تعریق و پاشش آب

رویه گوشی‌ها در هدفون‌ها و هدست‌های معمولی جنسی از چرم یا ترکیبی از چرم و پلاستیک دارد که در استفاده‌های طولانی‌مدت می‌تواند باعث تعریق گوش‌ها شود چرا که هوا در اطراف گوشی‌ها نمی‌تواند به راحتی جریان داشته باشد. اما در برخی از هدفون‌های دیگر، جنس رویه گوشی‌ها از پارچه یا الیاف مشابهی است که هم با گوش‌ها مهربان‌ترند (به گوش نمی‌چسبند و لطافت آنها از چرم و پلاستیک بیشتر است) و هم اینکه گردش هوا در اطراف آنها به راحتی اتفاق می‌افتد و لذا باعث تعریق و اذیت شدن گوش‌ها نمی‌شوند.

برخی از هدفون‌ها نیز در برابر پاشش آب مقاومند یعنی اجزای بیرونی و همچنین رویه گوشی‌ها تا حدودی عایق بوده و از نفوذ آب به داخل هدفون جلوگیری خواهند کرد. اما برخی از هدفون‌ها عملا ضدآب هستند به این معنا که نه تنها در برابر پاشش آب مقاومند بلکه می‌توان از آنها در زیر آب نیز استفاده کرد. در واقع طراحی و ساخت این هدفون‌ها به گونه‌ای است که اجازه ورود حتی یک قطره آب را به قطعات داخلی هدفون نمی‌دهد حتی اگر هدفون زیر آب باشد. در برخی از هدفون‌های ضدآب از استاندارد IPX استفاده شده که استانداردی برای ضد آب بودن وسایل الکترونیکی است و اگر وسیله‌ای چنین استانداردی داشته باشد می‌تواند بسته به نسخه استاندارد مذکور تا نیم ساعت در عمق یک متری در برابر نفوذ آب مقاومت کند. هدفون‌های ضدآب بیشتر به درد شناگران و کلا افرادی می‌خورند که با آب زیاد سر و کار دارند.

هدفون رسانش القایی

شاید با دیدن تیتر این بخش این سوال به ذهن‌تان برسد که اصلا رسانش القایی چیست؟ در جواب باید بگوییم رسانش القایی روشی برای انتقال امواج صوتی است که در آن از هوا به عنوان واسطه برای انتقال این امواج استفاده نمی‌شود. همانطور که شاید بدانید بیشتر صداهایی که در طول روز می‌شنویم امواج صوتی هستند که از طریق ارتعاش مولکول‌های هوا به پرده گوش ما می‌رسند و آن را به ارتعاش در می‌آورند. ارتعاشات پرده گوش نیز توسط گوش میانی دریافت شده و به صورت سیگنال‌های الکتریکی به مغز ارسال می‌شود تا در آنجا به عنوان صدا "تفسیر" شود. اما آیا می‌دانستید امواج صوتی می‌توانند بدون به ارتعاش درآوردن پرده گوش هم شنیده شوند؟ این دقیقا همان چیزی است که در رسانش القایی از آن استفاده می‌شود.

رسانش القایی در واقع روشی برای انتقال امواج صوتی بدون استفاده از هواست. در این روش، امواج صوتی بدون آنکه هوا را به ارتعاش درآورند مستقیما خود را به گوش میانی رسانده و در آنجا توسط این بخش از گوش دریافت و به مغز ارسال می‌شوند. اما در هدفون‌های رسانش القایی، امواج صوتی چطور منتقل می‌شوند؟ در این هدفون‌ها امواج صوتی از طریق استخوان فک و گونه‌ها به گوش میانی می‌رسند. گوشی‌ها در این هدفون‌ها نه در گودی نزدیک به سوراخ گوش بلکه در بیرون گوش و جایی قرار می‌گیرند که در واقع انتهای استخوان فک‌هاست.

به اعتقاد برخی از کاربران مزیت بزرگ هدفون‌های رسانش القایی آن است که پرده گوش را کاملا به حال خود رها می‌کنند تا صداهای محیطی را هر چند کم دریافت کند و بیشترین کاربرد این هدفون‌ها نیز زمانی است که هم بخواهید به موسیقی گوش دهید و هم در ارتباط کامل با صداهای محیط اطراف بمانید. جالب است بدانید روش رسانش القایی روشی است که توسط وال‌ها نیز برای انتقال صدا در زیر آب مورد استفاده قرار می‌گیرد و همان روشی هم بود که آهنگ‌ساز بنام، بتهوون، بعد از از دست دادن شنوایی‌اش از آن برای شنیدن نت‌های موسیقی استفاده می‌کرد (با قرار دادن چوب رهبر ارکستر بین دندان‌هایش). 

در اینجا ذکر این نکته هم ضروری است که از روش رسانش القایی تنها در ایرفون‌ها و هندزفری‌ها استفاده می‌شود اما در هدفون‌ها و هدست‌ها به دلیل بزرگ بودن گوشی‌ها و همچنین قوی‌تر بودن‌شان، استفاده از این روش مرسوم نیست لیکن معمولا ایرفون‌ها و هندزفری‌های رسانش القایی با همان نام هدفون رسانش القایی شناخته می‌شوند.

هدفون دور گردنی

همانطور که از اسمش پیداست هدفونی است که دور گردن قرار می‌گیرد! اما باید بگوییم این ایرفون‌ها و هندزفری‌ها هستند که به دلیل اندازه کوچک‌تری که دارند نوع دور گردنی آنها موجود است و هدفون‌ها و هدست‌ها اصلا دور گردنی نیستند! اگر یادتان باشد قبل از این گفتیم ایرفون‌ها و هندزفری‌ها به دلیل اندازه کوچکی که دارند در گودی نزدیک به سوراخ گوش قرار می‌گیرند و با یک حرکت یا چرخش ناگهانی ممکن است از جایشان در بیایند. این مشکل در ایرفون‌ها و هندزفری‌های دور گردنی تا حدودی حل شده است. چطور؟ در این ایرفون‌ها گوشی‌ها توسط یک سیم یا رابط پلاستیکی که پشت گردن قرار می‌گیرد به یکدیگر متصل شده اند. اتصال گوشی‌ها به این روش تا حدودی باعث تثبیت بیشتر آنها در محل قرارگیری‌شان می‌شود ضمن آنکه ظاهر متفاوتی هم به ایرفون یا هندزفری می‌دهد که به اعتقاد برخی از کاربران زیباتر و حرفه‌ای‌تر است.

برندهای معتبر هدفون و هندزفری

برندهای زیادی در زمینه تولید هدفون و هندزفری فعالیت دارند که برخی از معروف‌ترین آنها عبارتند از: اپل، سامسونگ، شیائومی، جی بی ال، هایلو، کیو سی وای، نوکیا، ریلمی، انکر و جبرا. در زیر توضیح مختصری راجع به هدفون‌ها و هندزفری‌های هر کدام از این برندها خواهیم داد.

هدفون و هندزفری اپل

هدفون اپل ایرپاد با نام ایرپاد شناخته می‌شود و همانطور که قبلا هم گفتیم مثل دیگر وسایل ساخت اپل که کیفیت بالا و قیمت زیادی دارند، ایرپادها نیز از همین قانون تبعیت می‌کنند و کیفیت و قیمت‌شان از هدفون‌ها و هندزفری‌های دیگر برندها به طور نسبی بیشتر است. ایرپادها دارای انواع سیم‌دار و بی‌سیم هستند و در آنها از کابل 3.5 میلی‌متری یا کابلی که به پورت تاندربولت متصل می‌شود استفاده شده است (در انواع حرفه‌ای‌تر آنها). ایرپادها دارای نسخه Pro نیز هستند که کیفیت بالاتر و البته قیمت بیشتری هم نسبت به ایرپادهای معمولی دارد.

هدفون و هندزفری سامسونگ

هدفون‌ها و هندزفری‌های سامسونگ انواع مختلفی دارند و حتی بعضی از آنها دارای نویزگیر صدا نیز بوده و ضدآب هم هستند (بسته به نوع و مدل هدفون یا هندزفری). جالب است بدانید سامسونگ از همان نام شاخص گالاکسی که برای گوشی‌هایش استفاده می‌کند بعضا برای هدفون‌ها و هندزفری‌هایش نیز استفاده کرده و مثلا نام ایرفون‌های خود را Galaxy Bud گذاشته است. همچنین این شرکت، هدست به آن معنایی که در این راهنما به آن اشاره شده (هدفون به همراه میکروفون سرخود) یا تولید نکرده یا اگر کرده تعدادشان بسیار کم است. در واقع در نام مدل‌های مختلف هندزفری سامسونگ از کلمه هدست استفاده شده که به نوعی بر داشتن میکروفون توسط آنها تاکید می‌کند.

هدفون و هندزفری شیائومی

بر خلاف گوشی‌های شیائومی که قیمت نسبتا کمتری نسبت به گوشی‌های برندهای مطرح‌تری همچون سامسونگ دارند هدفون و هندزفری‌های شیائومی از لحاظ قیمتی تفاوتی با هدفون‌ها و هندزفری‌های برندهای دیگر ندارند و به قول معروف در همان محدوده قیمتی قرار می‌گیرند. در برخی از هدست‌های شیائومی از هوش مصنوعی برای حذف هوشمند نویز صدا استفاده شده و برخی از هدست‌های بی‌سیم این شرکت دارای زمان تاخیر کمی هستند که باعث می‌شود انتقال سیگنال‌های صوتی از طریق امواج رادیویی بلوتوث سریعتر اتفاق بیافتد. این هدست‌ها نه تنها به درد کاربری‌های روزمره بلکه به درد گیمینگ هم می‌خورند.

هدفون و هندزفری جی بی ال

یکی از آن برندهای تازه شناخته شده است که در زمینه تولید هدفون، هندزفری و اسپیکر فعالیت دارد. شاید یکی از دلایل معروف شدن این برند آن باشد که نه تنها هدفون، هندزفری و هدست‌هایش را با امکانات مختلف بلکه برای مصارف و کاربری‌های مختلفی نیز به بازار عرضه کرده که از جمله آنها می‌توان به هدست‌های مخصوص گیمینگ، هدفون مخصوص بچه‌ها، ایرفون مخصوص ورزشکاران و هدفون‌ها و ایرفون‌های بی‌سیم اشاره کرد. این برند همچنین تولید کننده گوشی هدفون به صورت جداگانه است و اگر امکان جدا کردن گوشی‌ها در هدفونی وجود داشته باشد می‌توان از گوشی‌های جایگزین این برند در آنها استفاده کرد.

هدفون و هندزفری هایلو

هایلو در واقع یکی از زیرمجموعه‌های شیائومی است و برندی است که در حال حاضر فقط ساعت هوشمند، هدفون، هندزفری و ایرفون تولید می‌کند. البته گستردگی محصولات این برند به هیچ عنوان به پاب برندهایی که تا به حال از آنها یاد کردیم نمی‌رسد لیکن این به معنای کیفیت پایین‌تر آنها نیست. در هدفون‌ها و هندزفری‌های هایلو نیز از آخرین فناوری‌های روز همچون بلوتوث نسخه 5.3، استاندارد ضد آب IPX و فناوری ENC‌ برای دریافت صدای واضح‌تر در مکالمات تلفنی استفاده شده است. همچنین در برخی از ایرفون‌ها و هندزفری‌های هایلو از فلز تیتانیوم در دیافراگم داخلی گوشی‌ها استفاده شده که باعث بالا رفتن حساسیت آنها و تولید صدای بهتر و متعادل‌تری در بلندی‌های (ولوم‌های) مختلف صدا می‌شود.

هدفون و هندزفری کیو سی وای

کیو سی وای برندی است که نه تنها در زمینه تولید هدفون، هدست، ایرفون، هندزفری و ساعت‌های هوشمند فعالیت دارد بلکه اقلام دیگری همچون وبکم، پاور بانک و انواع کابل و آداپتور را نیز تولید می‌کند. این برند کار خود را از سال 2009 آغاز کرد و توانست تنها در مدت یازده سال یعنی تا سه‌ماهه اول سال 2020 رتبه چهارم را بعد از شرکت‌های اپل، سامسونگ و شیائومی در بازار فروش ایرفون‌های بلوتوثی بدست آورد. چنین موفقیتی برای برندی که به اندازه برندهای مذکور شناخته شده نیست خود خبر از کیفیت خوب محصولات آن می‌دهد.

هدفون و هندزفری نوکیا

نوکیا از قدیمی‌ترین تولیدکنندگان گوشی است اما در زمینه تولید هدفون، هندفری و وسایل جانبی گوشی نیز فعالیت دارد. آنطور که در وبسایت نوکیا آمده در هدفون‌ها و هندزفری‌های این برند از درایورهای پویا و قدرتمندتری استفاده شده که توان تولید صدای قوی‌تر و باکیفیت‌تری را هم دارند. هر چند که شاید این حرف بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته باشد ولی ش   هدفون‌ها و هندزفری‌های نوکیا از لحاظ مشخصات فنی و به خصوص کیفیت و قدرت صدا چیزی از برندهای دیگر کم ندارند که البته این را هم مرهون تجربه طولانی این برند در تولید گوشی و لوازم جانبی آن هستند.

هدفون و هندزفری ریلمی

برندی است که شاید در ایران چندان شناخته شده نباشد ولی جالب است بدانید نه تنها در زمینه تولید هدفون، هندزفری و برخی دیگر از وسایل جانبی گوشی فعالیت دارد بلکه تولیدکننده اقلامی همچون لپ تاپ، تبلت و حتی تلویزیون نیز هست. آنطور که خود این برند ادعا کرده، ایرفون‌های آن قادرند صداهای بم (باس) را تا 160 درصد قوی‌تر از ایرفون‌های برندهای دیگر تولید کنند. همچنین در مدل‌های باسیم ایرفون‌های ریلمی از سیم‌های مقاومی استفاده شده که از فیبر سنتز شده ساخته شده‌اند و در برابر هر گونه فشار و کشیدگی مقاومند.

هدفون و هندزفری انکر

انکر نام شرکتی چینی است که در سال 2011 تاسیس شد و صاحب چهار برند انکر، ساوندکر، یوفای و روو است. از بین این چهار برند، برند ساوندکر به لوازم صوتی از جمله هدفون و هندزفری اختصاص یافته است. در واقع آنچه که با نام هدفون و هندزفری انکر شناخته می‌شود همان هدفون یا هندزفری ساوندکر است که نام شرکت سازنده‌اش که همان انکر باشد را یدک می‌کشد. آنطور که خود شرکت انکر در وبسایتش گفته یکی از محصولات این شرکت از برند ساوندکر یا همان ایرفون بی‌سیم Liberty 4 NC قادر است نویز صدا را تا 98 بگیرد یعنی صدا در این ایرفون تقریبا بدون هیچ نویزی پخش می‌شود.

هدفون و هندزفری جبرا

برندی دانمارکی است که به گفته خودش حدود 150 سال است که در حوزه فناوری فعالیت دارد. این برند نه تنها هدفون، هدست و هندزفری بلکه اقلام دیگری همچون وبکم و اسپیکر نیز تولید می‌کند. هدفون‌ها و هندزفری‌هایش را هم برای مصارف مختلفی از جمله مصارف خانگی، اداری و ورزشی در دو نوع بی‌سیم و باسیم تولید کرده است که البته باید بگوییم از لحاظ مشخصات فنی برتری چشمگیری نسبت به محصولات مشابه از برندهای دیگر ندارند اما چیزی هم از آنها کم ندارند و می‌توانند به عنوان یکی از انتخاب‌های برتر هر کاربری مطرح شوند مخصوصا آن دسته از هدفون‌ها و هندزفری‌های این برند که مطابق با فیزیک گوش (اصطلاحا ارگونومیک) یا نوع خاصی از کاربری ساخته شده‌اند.

نکات مهم در خرید هدفون، هدست و هندزفری

مهم‌ترین نکته‌ای که در خرید هدفون، هدست و هندزفری باید به آن توجه کنید استفاده‌ای است که می‌خواهید از این وسایل بکنید یا به عبارت بهتر، کاربری‌تان از این وسایل است. مثلا اگر ورزشکار هستید شاید خرید ایرفونی که کیفیت متوسطی دارد هم برایتان کافی باشد ولی این ایرفون باید کاملا با فیزیک گوش سازگار باشد و در جایی که قرار می‌گیرد کاملا محکم باشد تا با انجام حرکت‌های ورزشی از جایش در نیاید و مجبور نباشید مرتب آن را سر جایش برگردانید؛ همچنین باید ضد آب باشد تا هنگام تعریق، قطرات عرق نتوانند به داخل آن نفوذ کرده و احیانا باعث خرابی‌اش شوند. در واقع ارگونومیک و ضد آب بودن هدفون‌ها یا ایرفون‌های مخصوص ورزش در درجه اول اهمیت قرار دارد و بعد از آن است که صحبت از کیفیت آنها می‌شود. 

اگر کاربری‌تان در حد مصارف اداری است باید بگوییم باز هم بسته به انتخاب خودتان، هدفون، هدست، ایرفون یا هندزفری با کیفیت متوسط جوابگوی نیازهایتان خواهد بود لیکن چون در محیط‌های اداری احتمال برقراری تماس‌های ویدیویی یا همان ویدیو کنفرانس هم هست بهتر است هدفون یا ایرفون را فراموش کرده و به فکر خرید هدست یا هندزفری باشید که کیفیت میکروفونش متوسط است. البته بین هدست و هندزفری، هدست انتخاب نسبتا بهتری است چرا که به دلیل بزرگتر بودن درایورهایش، کیفیت بهتری هم دارد. البته این هم تا حد زیادی سلیقه‌ای است و اگر تاکید شما بر جمع و جور بودن باشد در این صورت هندزفری می‌تواند انتخاب بهتری برای شما باشد.

اما برای گوش دادن به موسیقی و بازی که معمولا جزء مصارف خانگی محسوب می‌شوند کیفیت بیش از هر فاکتور دیگری مطرح است و از آنجا که کیفیت هدفون و هدست در مقایسه با ایرفون و هندزفری به دلیل داشتن درایورهای بزرگتر به طور نسبی بیشتر است برای مصارف خانگی بیشتر توصیه می‌شوند مگر اینکه باز هم جمع و جور بودن برای شما اهمیت بیشتری داشته باشند که در این صورت ایرفون و هندزفری بهتر می‌توانند این خواسته‌تان را برآورده کنند. 

همچنین در مورد کاربری بازی یا همان گیمینگ باید بگوییم اگر بازی‌های شما به بازی‌های آفلاین محدود می‌شوند در این صورت می‌توانید هم از هدفون و هم هدست استفاده کنید ولی اگر در تورنومنت‌های آنلاین شرکت می‌کنید و نیاز است که با دیگر اعضای تیم‌تان در بازی صحبت کنید در این صورت حتما به هدست نیاز خواهید داشت و دیگر هدفون به کارتان نخواهد آمد. کیفیت هدفون یا هدست در بازی هم بسیار مهم است چرا که در این صورت نه تنها موسیقی بازی را می‌توانید با بهترین کیفیت گوش دهید بلکه احتمال شنیدن کوچک‌ترین صداها هم وجود خواهد داشت که تا حد زیادی در بازی‌ها کاربرد دارد.

به هر حال همه چیز در انتها به شما و سلیقه‌تان باز می‌گردد و مواردی که در بالا گفتیم تنها پیشنهادهایی برای کاربری‌های مختلف هستند که اگر کاربری شما یکی از موارد فوق باشد می‌توانند به کارتان بیایند. فقط در مورد کیفیت هدفون، هدست، ایرفون و هندزفری باید بگوییم از همان قوانینی پیروی می‌کند که کیفیت اسپیکرها از آن پیروی می‌کند یعنی هر چقدر توان خروجی، حساسیت و امپدانس هدفون بالاتر باشد هدفون کیفیت بالاتری هم خواهد داشت. همچنین قطر درایور گوشی‌های هدفون هم یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت صداست و هر چقدر بزرگتر باشد بهتر است. در هدفون‌ها و هدست‌ها به دلیل بزرگتر بودن گوشی‌ها، قطر درایور هم بزرگتر است لذا کیفیت صدای هدفون و هدست در بیشتر موارد از ایرفون و هندزفری بیشتر است تا جایی که برای مصارفی همچون گوش دادن به موسیقی و بازی توصیه می‌شود از هدفون یا هدست استفاده شود.

خرید هدفون، هدست و هندزفری از تاپ رایان

وبسایتی که در آن هستید (تاپ رایان) یکی از قدیمی‌ترین فروشگاه‌های اینترنتی قطعات و لوازم جانبی کامپیوتر با سابقه‌ای بیش از ده سال در این زمینه است. شما پس از ورود به این فروشگاه می‌توانید با مراجعه به دسته‌بندی لوازم جانبی کامپیوتر و همچنین لوازم جانبی موبایل به بخش هدست، هدفون یا هدفون، هندزفری در آنها مراجعه کرده و هدفون، هدست یا هندزفری موردنظرتان را از برندهای مختلفی انتخاب کنید. 

مورد دیگری که هنگام خرید برای بیشتر کاربران مطرح است قیمت هدفون، هدست یا هندزفری است. در این مورد باید بگوییم نه تنها هدفون بلکه سایر قطعات کامپیوتر در تاپ رایان با قیمتی رقابتی عرضه می‌شوند که مطابق با قیمت‌های روز بازار بوده یا حتی بعضی مواقع از آن کمتر است لذا هنگام خرید از تاپ رایان دیگر می‌توانید مطمئن باشید که مبلغی بیشتر از آنچه ارزش واقعی کالاست پرداخت نمی‌کنید. اما اگر می‌خواهید تا حدودی در مورد قیمت هدفون، هدست و هندزفری بدانید باید بگوییم از 2 دلار شروع شده و حتی به هزار دلار هم می‌رسد ولی هدفون‌هایی که قیمت‌شان در حد هزار دلار یا بیشتر است انگشت‌شمارند و قیمت هدفون‌های گران معمولا چیزی در حد 200 دلار یا کمی بیشتر است. در پایان توجه شما را به جدول مرور کلی دسته‌بندی هدست، هدفون و هندزفری جلب می‌کنیم: