تبلت

راهنمای خرید تبلت

آنطور که عده‌ای می‌گویند کار کردن با تبلت هیچ تفاوتی با کار کردن با گوشی یا لپ تاپ ندارد و اتفاقا این حرف تا حدودی درست است؛ در واقع تبلت را می‌توان گوشی به حساب آورد که صفحه آن بزرگتر شده یا لپ تاپی که قابلیت‌های گوشی را هم دارد! اما از این حرف‌ها که بگذریم باید بگوییم تبلت‌ها به دلیل سبک‌تر بودن‌شان و قابلیت حمل خوبی که دارند برای گروه خاصی از کاربران از جمله ویزیتورها و طراحانی که بیشتر با قلم کار می‌کنند انتخاب بهتری به شمار می‌آیند. هر چند که لپ تاپ‌های سبک و قابل حمل هم در بازار موجودند ولی باید بگوییم مزیت اصلی تبلت‌ها نداشتن کیبورد فیزیکی است که باعث سبک‌تر و جمع و جورتر شدن آنها شده است. البته تبلت‌ها هم تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند که شاید بزرگترینش تفاوت آنها در سیستم عامل‌شان باشد. در زیر به این موضوع و البته برخی از ویژگی‌های کلی تبلت‌ها خواهیم پرداخت. 

انواع تبلت بر اساس سیستم عامل

تبلت‌ها بر اساس سیستم عامل‌شان به سه دسته تبلت‌های ویندوزی، تبلت‌های اندرویدی و تبلت‌های آی او اس یا همان تبلت‌های اپل تقسیم می‌شوند و هر کدام هم برای گروه خاصی از کاربران جذابیت دارند. اما بیایید ببینیم هر کدام از این دسته‌بندی‌ها چه مشخصاتی دارند.

تبلت‌های اندرویدی

بیشترین رواج را در بازار دارند یا اگر بخواهیم بهتر بگوییم بیشتر تبلت‌هایی که در بازار یافت می‌شوند تبلت‌های اندرویدی‌اند. سیستم عامل این تبلت‌ها همانطور که از نام‌شان هم پیداست اندروید است. تبلت‌های اندرویدی از لحاظ سخت‌افزاری بیشترین شباهت را به گوشی‌های اندرویدی دارند و در آنها از پردازنده‌های Mediatek‌ یا Snapdragon استفاده شده است. از آنجا که این پردازنده‌ها پردازنده‌هایی بر اساس معماری ARM هستند قدرت پردازش کمتری در مقایسه با پردازنده‌های مبتنی بر معماری x86-64 که در تبلت‌ها و لپ تاپ‌های ویندوزی به کار می‌روند دارند اما از طرف دیگر مصرف‌شان هم کمتر است که می‌تواند باعث کاهش مصرف شارژ باطری لپ تاپ شود. البته معماری پردازنده‌های M اپل نیز همان معماری ARM‌ است ولی چون قوی‌ترند مصرف بیشتری نسبت به پردازنده‌های مذکور دارند. 

تبلت‌های اپل با سیستم عامل آی او اس (آی‌پد)

در تبلت‌های اپل (آی‌پد) نیز همانند گوشی‌های این شرکت از سیستم عامل آی او اس استفاده شده که شباهت زیادی به سیستم عامل اندروید دارد یعنی اگر قبلا با یک گوشی یا تبلت اندرویدی کار کرده باشید مشکلی با این تبلت‌ها نخواهید داشت. پردازنده به کار رفته در تبلت‌های اپل یا یکی از پردازنده‌های سری A‌ این شرکت مثل پردازنده Apple A10، Apple A12X یا Apple A8 است یا یکی از پردازنده‌های سری M آن مثل پردازنده Apple M1 یا Apple M2‌ که در لپ تاپ‌های جدید اپل (لپ تاپ‌های ساخت سال 2021 به بعد) از آنها استفاده شده است. معماری هر دو این پردازنده‌ها (سری A‌ و سری M) معماری ARM‌ است که در بالا راجع به قدرت و میزان مصرف آن صحبت کردیم با این تفاوت که البته پردازندهای سری M قوی‌ترند و قدرت پردازش آنها حتی با برخی از پردازنده‌هایCore  اینتل از نسل‌های بالاتر برابری می‌کند.

تبلت‌های ویندوزی

بیشترین شباهت را به لپ تاپ‌ها دارند و از همان قطعات سخت‌افزاری نیز در آنها استفاده شده است. پردازنده اصلی در تبلت‌های ویندوزی یکی از همان پردازنده‌های Core اینتل است و پردازنده گرافیکی آنها نیز همان پردازنده گرافیکی مجتمعی است که روی تراشه پردازنده اصلی قرار گرفته (یا پردازنده Irix Xe یا پردازنده Intel UHD‌ که البته اولی قوی‌تر است). در واقع تبلت‌های ویندوزی لپ تاپ‌های بدون کیبوردی هستند که امکان اتصال کیبورد به آنها وجود دارد. تنها تفاوتی که بین تبلت‌های ویندوزی و لپ تاپ‌ها وجود دارد این است که در تبلت‌های ویندوزی تمام قطعات در همان کیسی قرار گرفته‌اند که صفحه نمایشگر را در خود جای داده و کیبورد در واقع به عنوان یک قطعه فرعی به آنها وصل می‌شود اما در لپ تاپ‌ها تمام قطعات در کیسی قرار دارند که کیبورد را شامل می‌شود و نمایشگر به صورت یک قطعه جداگانه به آنها وصل شده است. 

ویژگی‌های سخت‌افزاری تبلت‌ها

هنگام خرید تبلت شاید مهم‌ترین سوالی که برایتان مطرح می‌شود آن باشد که آیا این تبلت به درد من می‌خورد یا نه؟ به بیان بهتر، آیا تبلت قدرت سخت‌افزاری لازم برای کارهایی که می‌خواهم با آن انجام دهم را دارد یا نه؟ بعد از این سوال هم برای بیشتر کاربران، موضوع قیمت تبلت مطرح می‌شود که بدون شک هر چقدر کمتر باشد برایشان مطلوب‌تر است. به هر حال برای آنکه بتوانید به قدرت سخت‌افزاری یک تبلت پی ببرید باید بیشتر در مورد قطعات سخت‌افزاری مختلف آن بدانید و این همان موضوعی است که در زیر بیشتر به آن خواهیم پرداخت. 

پردازنده اصلی

در مورد آن به اندازه کافی در قسمت "انواع تبلت بر اساس سیستم عامل" صحبت کردیم. در اینجا باید بگوییم آن دسته از تبلت‌های اندرویدی که دارای پردازنده Snapdragon‌ هستند نسبت به سایر تبلت‌های اندرویدی قوی‌ترند و البته قیمت بیشتری هم دارند. همچنین تبلت‌های اپل با پردازنده M قدرت سخت‌افزاری بیشتری در مقایسه با تبلت‌هایی از این شرکت دارند که از پردازنده‌های سری A در آنها استفاده شده است و از بین پردازنده‌های سری M پردازنده‌های M2‌ قدرت بیشتری در مقایسه با پردازنده‌های M1 دارند. هر کدام از این پردازنده‌ها به غیر از نسخه معمولی (بدون پیشوند) خود دارای سه نسخه Pro، Max‌ و Ultimate نیز هست که به ترتیب ذکر شده قدرت‌شان افزایش می‌یابد. البته باید بگوییم در حال حاضر در تبلت‌های اپل اغلب از همان نسخه معمولی این پردازنده‌ها استفاده می‌شود و نسخه‌های دیگر بیشتر در لپ تاپ‌های اپل به کار رفته‌اند. 

در تبلت‌های ویندوزی همانند لپ تاپ‌های ویندوزی، پردازنده اصلی یکی از همان پردازنده‌های Core شرکت اینتل است که هر چقدر نسل بالاتری داشته باشد بهتر است و قدرت بیشتری هم دارد. البته قدرت پردازنده‌های Core‌ به مودیفایر آنها یا همان i3، i5 و i7‌ که بعد از کلمه Core‌ قرار می‌گیرد نیز بستگی دارد. پردازنده‌های Core i7 قوی‌تر از Core i5 و پردازنده‌های Core i5 قوی‌تر از پردازنده‌های Core i3 هستند. در واقع پردازنده‌های Core i3 بیشتر به درد کاربری عمومی می‌خورند در حالی که پردازنده‌های Core i5 و Core i7 مخصوصا اگر نسل‌شان بالاتر باشد برای کارهای طراحی و همچنین بازی مناسب‌ترند. اگر می‌خواهید در مورد نسل پردازنده‌ها بیشتر بدانید پیشنهاد می‌کنیم به مقاله "چطور نسل پردازنده را تشخیص دهیم؟" در وبلاگ همین سایت مراجعه کنید. 

موردی که در اینجا باید به آن اشاره کنیم آن است که در برخی از وبسایت‌های فروشگاهی به تعداد هسته‌ها و همچنین سرعت پردازنده اصلی تبلت اشاره می‌شود که باید بگوییم هر چقدر بیشتر باشند بهتر است. البته تعداد هسته‌ها در پردازنده‌ تبلت‌های امروزی معمولا هشت هسته و سرعت پردازنده نیز چیزی بین 2.0 تا 2.5 گیگاهرتز است که حتی برای انجام کارهای طراحی و بازی نیز مناسب است. البته این سرعت در بعضی مواقع می‌تواند به 3.0 گیگاهرتز هم برسد که فقط در پردازنده‌های قوی‌تر دیده می‌شود.  

پردازنده گرافیکی

پردازنده گرافیکی در تبلت‌ها روی همان تراشه پردازنده اصلی قرار گرفته یا اصطلاحا مجتمع است. قدرت این پردازنده تا حد زیادی تابع قدرت پردازنده اصلی است یعنی اگر پردازنده اصلی قوی‌تر باشد پردازنده گرافیکی آن هم قوی‌تر و اگر پردازنده اصلی ضعیف‌تر باشد پردازنده گرافیکی آن نیز بالطبع ضعیف‌تر خواهد بود. همانطور که در ابتدای این راهنما اشاره شد در تبلت‌های اندرویدی، پردازنده‌های Snapdragon قوی‌تر از پردازنده‌های Mediatek هستند و به همین ترتیب پردازنده گرافیکی آنها که غالبا از نوع Adreno است از پردازنده‌های گرافیکی Mali که در پردازنده‌های Mediatek‌ وجود دارند قوی‌تر است. 

در مورد پردازنده گرافیکی تبلت‌های اپل باید بگوییم قدرت پردازنده گرافیکی در آن دسته از تبلت‌های اپل که پردازنده اصلی آنها از سری A است به شکل قابل‌توجهی از تبلت‌های اپل که پردازنده M دارند کمتر است ولی از تبلت‌های اندرویدی کمتر نیست یا بهتر بگوییم در حد و حدود آنهاست. در مقابل، پردازنده گرافیکی در تبلت‌های اپل با پردازنده سری M‌ قدرتی در حد یک پردازنده گرافیکی جداگانه GeForce GTX 1650‌ دارد که در لپ تاپ‌های ویندوزی به کار می‌رود. قدرت این پردازنده برای انجام کارهای طراحی و حتی گیمینگ اقتصادی نیز کافی است. 

در تبلت‌های ویندوزی همانطور که قبلا هم گفتیم از یکی از پردازنده‌های Core شرکت اینتل استفاده می‌شود. پردازنده‌های Core دارای یکی از پردازنده‌های گرافیکی مجتمع Iris Xe یا Intel UHD (و البته بعضی مواقع Intel HD) هستند. قدرت پردازنده‌های گرافیکی Iris Xe به شکل محسوسی از پردازنده‌های Intel UHD و Intel HD بیشتر است و لذا اگر کار شما با تبلت، بیشتر در حوزه‌های گرافیکی است یا می‌خواهید با آن بازی کنید و ضمنا قصد خرید تبلت ویندوزی هم دارید بهتر است تبلتی با پردازنده گرافیکی Iris Xe بخرید. البته باید بگوییم قدرت پردازنده گرافیکی مجتمع به نسل و مودیفایر پردازنده اصلی نیز بستگی دارد و هر چقدر نسل پردازنده اصلی و مودیفایر آن بالاتر باشند قدرت پردازنده گرافیکی مجتمع آن نیز به طور نسبی بیشتر خواهد بود. بنابراین منطقی است که پردازنده گرافیکی Iris Xe در مثلا پردازنده Core i7 نسل دوازدهم قوی‌تر از پردازنده گرافیکی همتراز خود از همان نوع Iris Xe در پردازنده Core i5 نسل دهم یا یازدهم باشد. 

حافظه رم

حافظه رم در تبلت‌ها دقیقا همان کارکردی را دارد که در کامپیوترها؛ یعنی محلی است که اپلیکیشن‌ها در آن بارگذاری می‌شوند تا بتوانند سریعتر با پردازنده اصلی ارتباط برقرار کنند. جالب است بدانید میزان حافظه رم بسته به نوع آن متغیر است. در تبلت‌های اندرویدی معمولا میزان حافظه رم 2، 4 یا 6 گیگابایت است اما در موارد معدودی به 8 یا 12 گیگابایت هم می‌رسد. در تبلت‌های اپل (آی‌پد) که پردازنده اصلی آنها پردازنده M‌ اپل است و همچنین تبلت‌های ویندوزی این میزان می‌تواند به 16 یا حتی 32 گیگابایت هم برسد. البته در آی‌پدهای قدیمی که پردازنده آنها از سری A است میزان حافظه رم چیزی در حد همان تبلت‌های اندرویدی است ولی آی‌پد‌هایی با پردازنده سری M و همچنین تبلت‌های ویندوزی به دلیل شباهت بیشترشان به لپ تاپ‌ها می‌توانند مقدار بیشتری حافظه رم داشته باشند (16 یا 32 گیگابایت). 

به هر حال اگر قصدتان از خرید تبلت انجام کارهای روزمره یا سبک است و برنامه‌های همزمان زیادی را نمی‌خواهید با آن اجرا کنید در تبلت‌های اندرویدی حافظه رم 4 یا 6 گیگابایت هم کفایت می‌کند. در تبلت‌های اپل هم تا حدودی به همین شکل است هر چند که این تبلت‌ها ممکن است حافظه رم بیشتری هم داشته باشند ولی در تبلت‌های ویندوزی چون معمولا برنامه‌ها و بازی‌های ویندوز از اپلیکیشن‌ها و بازی‌های اندروید حجیم‌ترند به فضای بیشتری از حافظه رم نیاز دارند و لذا در تبلت‌های ویندوزی گرایش به سمت حافظه رم 8 گیگابایت به بالاست هر چند که تبلت‌های قدیمی‌تر ویندوزی را هم می‌توانید پیدا کنید که 4 یا حتی 2 گیگابایت حافظه رم دارند. 

حافظه ذخیره‌سازی

به آن حافظه داخلی هم می‌گویند و محلی است برای ذخیره‌سازی فایل‌های مختلف و نصب اپلیکیشن‌ها. اگر جزء آن دسته از کاربرانی هستید که اپلیکیشن‌های زیادی و مخصوصا بازی‌هایی با حجم زیاد در تبلت‌تان نصب می‌کنید و همچنین فایل‌های تصویری و ویدیویی زیادی برای ذخیره‌سازی دارید آن وقت بهتر است تبلتی با مقدار حافظه ذخیره‌سازی بیشتری هم خریداری کنید. حتی اگر از برنامه‌های پیام‌رسان یا برنامه‌های به اشتراک‌گذاری زیاد استفاده می‌کنید باز هم به دلیل دانلود زیاد عکس و ویدیو به فضای ذخیره‌سازی زیادی نیاز خواهید داشت. 

این روزها حتی ارزان‌ترین تبلت‌ها نیز دارای 16 گیگابایت حافظه ذخیره‌سازی‌اند و در بیشتر تبلت‌ها این مقدار از 32 گیگابایت به بالاست. در تبلت‌های اندرویدی معمولا مقدار حافظه ذخیره‌سازی چیزی بین 32 تا 128 گیگابایت متغیر است و در بعضی موارد معدود ممکن است به 256 گیگابایت هم برسد ولی از آن بیشتر نیست در حالی که در تبلت‌های ویندوزی (به طور خاص لپ تاپ تبلت‌های Surface مایکروسافت) و همچنین آی‌پدهایی با پردازنده M اپل این میزان می‌تواند به 512 گیگابایت یا حتی یک ترابایت هم برسد.  

به هر حال این استفاده شما از تبلت است که تعیین می‌کند به چه مقدار فضای ذخیره‌سازی نیاز دارید. اگر کاربری‌تان از تبلت در حد معمول است شاید 32 تا 64 گیگابایت حافظه ذخیره‌سازی هم برایتان کافی باشد و اگر می‌خواهید اپلیکیشن‌ها یا بازی‌های بیشتری در تبلت‌تان نصب کنید و همچنین فایل‌های بیشتری برای ذخیره‌سازی دارید شاید بهتر باشد تبلتی با حافظه داخلی 128 تا 256 گیگابایت خریداری کنید. در مورد تبلت‌های ویندوزی چون حجم برنامه‌ها و بازی‌ها معمولا بیشتر است به فضای ذخیره‌سازی بیشتری نیاز است و حافظه ذخیره‌سازی 512 گیگابایت تا یک ترابایت به خوبی جوابگوی نیازهای کاربرانی که به فضای زیادی نیاز دارند خواهد بود. اما خبر خوب اینکه در بسیاری از تبلت‌ها امکان افزایش حافظه ذخیره‌سازی با نصب کارت حافظه نیز وجود دارد. 

کارت حافظه

دارای انواع مختلفی از جمله MicroSD، SD،‌ MicroSDHC و MiniSD‌ است ولی کارکرد همه آنها یکی است: افزایش میزان حافظه ذخیره‌سازی. اگر می‌خواهید بعدا حافظه ذخیره‌سازی تبلت‌تان را افزایش دهید هنگام خرید تبلت حتما به صفحه مشخصات آن مراجعه کرده و ببینید که آیا از کارت حافظه پشتیبانی می‌کند یا خیر چرا که تبلت‌هایی هم هستند که کلا از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند. اگر تبلت موردنظرتان از کارت حافظه پشتیبانی کرد باید ببینید نوعش چیست و سپس کارت حافظه‌ای را برای آن خریداری کنید که نوعش همان باشد. مثلا اگر تبلت موردنظرتان از کارت حافظه MicroSD پشتیبانی می‌کند تنها امکان نصب کارت حافظه MicroSD هم در آن وجود دارد و همین نوع کارت حافظه را هم باید برای آن خریداری کنید.  

کارت‌های حافظه حجم‌های متفاوتی دارند و هر چند که گفته می‌شود کارت‌های حافظه یک ترابایتی هم وجود دارند ولی حداکثر حجم کارت‌های حافظه موجود در بازار در حال حاضر 256 گیگابایت است (کمترین مقدار آن هم 16 گیگابایت است). اگر برایتان این سوال پیش آمده که چرا بعضی تبلت‌ها از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کنند باید بگوییم دلیلش این است که خوانش اطلاعات از حافظه داخلی خود تبلت سریعتر از کارت حافظه انجام می‌شود و لذا برای اینکه این سرعت حفظ شود در برخی از مدل‌های تبلت حجم حافظه داخلی افزایش پیدا کرده و در مقابل، شیار کارت حافظه از تبلت حذف شده است. 

دوربین

تبلت‌ها نیز همانند گوشی‌ها دارای دو دوربین اصلی و سلفی‌اند که کیفیت آن در بهترین تبلت‌ها با گوشی‌های میان‌رده تا رده‌پایین برابری می‌کند و هیچ گاه به پای گوشی‌های رده‌بالا و حرفه‌ای نمی‌رسد. بنابراین در مجموع جهات شاید تبلت انتخاب خوبی برای عکاسی نباشد. آنچه در بالا گفتیم برای تمام تبلت‌ها (تبلت‌های اندرویدی، ویندوزی و تبلت‌های اپل) صدق می‌کند فقط اینکه امکانات دوربین در تبلت‌های اندرویدی و آی‌پدها بیشتر است. در حالی که تبلت‌های ویندوزی (به طور خاص تبلت‌های سرفیس مایکروسافت) دارای یک دوربین اصلی و یک دوربین سلفی‌اند، جدیدترین آی‌پدها و تبلت‌های اندرویدی دارای چند دوربین جلویی‌اند که یکی از آنها دوربین اصلی و دوربین‌های دیگر هر کدام دارای لنز به خصوصی‌اند که آنها را برای فیلم‌برداری از سوژه‌های خاصی مناسب‌تر می‌کند؛ مثل لنز فوق عریض برای فیلم‌برداری با عرض بیشتر یا لنز میکرو برای فیلم‌برداری از سوژه‌های بسیار ریز (دقیقا شبیه به همان چیزی که در گوشی‌های اندرویدی و آیفون‌ها وجود دارد). 

پشتیبانی از سیم کارت

تقریبا تمام تبلت‌های اندرویدی و آی‌پدها دارای شیار مخصوص نصب سیم‌کارتند و حتی در بعضی از آنها امکان نصب دو سیم کارت هم وجود دارد در حالی که در تبلت‌های ویندوزی به دلیل شباهت بیشترشان به لپ تاپ‌ها گرایش بیشتر به سمت نداشتن سیم کارت است و بسیاری از آنها از سیم کارت پشتیبانی نمی‌کنند هر چند که تعدادی از آنها (به طور خاص تبلت‌های سرفیس مایکروسافت) دارای شیار مخصوص نصب سیم کارت نیز هستند. سیم کارت در تبلت‌ها بیشتر از آنکه برای برقراری تماس تلفنی باشد وسیله‌ای برای استفاده از اینترنت رادیویی است. در واقع شما با نصب یک سیم کارت در تبلت‌تان می‌توانید از اینترنت رادیویی هم استفاده کنید در حالی که در تبلت‌هایی که از سیم کارت پشتیبانی نمی‌کنند در بهترین حالت باید یک مودم سیم‌کارت‌خور تهیه کرده و با اتصال وای‌فای به آن از سرعت بالای اینترنت رادیویی استفاده کنید. 

در صورتی که تبلتی از سیم کارت پشتیبانی کند حتما در صفحه مشخصاتش در وبسایت‌های فروشگاهی یا سایت سازنده‌اش ذکر می‌شود؛ همچنین ذکر می‌شود که از کدام پروتکل‌های اینترنت رادیویی که شامل 2G،‌ 3G،‌ 4G یا همان LTE و 5G‌ می‌شوند پشتیبانی می‌کند. تقریبا تمام تبلت‌هایی که سیم‌کارت‌خورند از پروتکل‌های 2G، 3G و 4G پشتیبانی می‌کنند اما از آنجا که 5G یک پروتکل نوظهور است تنها تعداد معدودی از جدیدترین تبلت‌ها همچون تبلت Samsung Galaxy Tab S8 و IPad Pro 12.9 از آن پشتیبانی می‌کنند. همانطور که شاید بدانید سرعت دانلود اینترنت 5G در ضعیف‌ترین حالت خود تا چندین برابر بیشتر از سرعت اینترنت 4G است (حدود 20 مگابایت در ثانیه). 

پشتیبانی از بلوتوث و وای‌فای

تقریبا تمام تبلت‌ها چه قدیمی و چه جدید از بلوتوث و وای‌فای به عنوان پروتکل‌های ارتباط بی‌سیم استفاده می‌کنند و تنها تفاوت‌شان در این است که تبلت‌های جدیدتر از نسخه‌های جدیدتر و تبلت‌های قدیمی‌تر از نسخه‌های قدیمی‌تر این پروتکل‌ها پشتیبانی می‌کنند. همانطور که می‌دانید هر چقدر نسخه این پروتکل‌ها بالاتر باشد عملکرد بهتر و مطمئن‌تری نیز خواهند داشت. به عنوان مثال سرعت بلوتوث 5.0 در انتقال اطلاعات حدود 2 مگابیت و بُرد آن نیز 240 متر است که به ترتیب دو برابر و چهار برابر بیشتر از سرعت و بُرد بلوتوث 4.0 است. 

پورت‌ها

بیشتر تبلت‌ها دارای یک پورت 3.0 USB برای شارژ و اتصال به دستگاه‌های خارجی و یک جک 3.5 میلی‌متری هدفون برای اتصال به هدفون یا هدستند اما برخی از تبلت‌های جدید اپل دارای پورت تاندربولت 4.0 نیز هستند که سرعت آن در انتقال اطلاعات دو برابر سرعت پورت USB 3.0 است و قابلیت‌های بیشتری در مقایسه با این پورت دارد که از جمله آنها می‌توان به قابلیت انتقال صدا و تصویر و امکان ایجاد شبکه با استفاده از آن اشاره کرد. البته پورت USB‌ به کار رفته در برخی از تبلت‌های سرفیس مایکروسافت که جزء تبلت‌های ویندوزی‌اند با پورت USB 4.0‌ و همچنین پورت تاندربولت 4.0 نیز سازگار است و لذا از همان سرعت بالا در انتقال اطلاعات نیز پشتیبانی می‌کند. این تبلت‌ها همچنین از پورت Surface Connect به جای پورت USB‌ برای شارژ استفاده می‌کنند.

حسگرها (سنسورها)

حسگرهایی که در تبلت‌ها به کار می‌روند همان‌هایی هستند که در گوشی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و دقیقا همان کارکردها را هم دارند. برخی از این حسگرها شامل حسگر شتاب‌سنج، جهت‌سنج (ژیروسکوپ)، قطب‌نما، حسگر مجاورت، فشارسنج و حسگر نور محیط می‌شوند که البته کمتر تبلتی همه آنها را دارد ولی در برخی از تبلت‌ها تعدادشان بیشتر و در برخی دیگر کمتر است. توجه داشته باشید که این اصلا به حرفه‌ای بودن یا گران‌تر بودن تبلت بستگی ندارد و چه بسا تبلت‌هایی که قیمت بیشتری دارند ولی تعداد حسگرهایشان کمتر است. 

بهترین روش برای اطلاع از اینکه تبلت موردنظرتان چه حسگرهایی دارد مراجعه به صفحه مشخصات آن در وبسایت‌های فروشگاهی یا سایت سازنده‌اش است. در مورد حسگرها به طور خلاصه باید بگوییم قطب‌نما که از اسمش مشخص است که چه کاربردی دارد اما حسگر شتاب‌سنج برای سنجش سرعت حرکت، حسگر فشارسنج برای سنجش میزان فشار وارده به صفحه تبلت و حسگر جهت‌سنج یا همان ژیروسکوپ برای تشخیص عمودی یا افقی شدن دستگاه و تغییر ابعاد صفحه نمایشگر (چرخاندن صفحه) با توجه به این موضوع است. در نهایت، وظیفه حسگر مجاورت آن است که صفحه تبلت را هنگام نزدیک شدن آن به صورت (برای تماس تلفنی) خاموش کند. البته از آنجا که هیچ کسی برای صحبت کردن تلفنی، تبلت را مثل گوشی به گوشش نزدیک نمی‌کند این حسگر در تبلت‌ها کاربرد چندانی ندارد مگر اینکه اندازه تبلت به اندازه‌ای کوچک باشد که بتوان از آن مثل گوشی استفاده کرد. 

فناوری‌های موقعیت‌یابی

همانند گوشی‌ها در تبلت‌ها نیز از فناوری‌های موقعیت‌یاب مختلفی از جمله GPS، GLONASS، BDS، QZSS و GALILEO‌ استفاده شده که اساس کار همه آنها یکی است:ارتباط با ماهواره موقعیت‌یاب. تنها تفاوت این فناوری‌ها در ماهواره‌ای است که با آن ارتباط برقرار می‌کنند (در GPS با ماهواره‌های آمریکا، در GLONASS‌ با ماهواره‌های روسیه، در BDS که با نام BeiDou نیز شناخته می‌شود با ماهواره‌های چین، در QZSS با ماهواره‌های ژاپن و بالاخره در GALILEO‌ با ماهواره‌های اروپا). هر چند که وجود یک فناوری موقعیت‌یاب برای موقعیت‌یابی کافی است و این فناوری اغلب همان GPS است که از قدیم در گوشی‌ها و تبلت‌ها از آن استفاده می‌شده لیکن پشتیبانی از چندین فناوری موقعیت‌یاب باعث عملکرد بهتر و مطمئن‌تر دستگاه در موقعیت‌یابی می‌شود. فناوری‌های موقعیت‌یابی که یک تبلت از آنها پشتیبانی می‌کند معمولا در صفحه مشخصاتش در وبسایت‌های فروشگاهی و حتما در سایت سازنده‌اش ذکر می‌شود. 

اندازه صفحه نمایش

صفحه نمایش در تبلت‌ها یا 8 اینچ و کوچکتر از آن یا بین 8 و 10 اینچ و یا بین 10 تا 14 اینچ است که به دسته اول اصطلاحا تبلت‌های کوچک، دسته دوم تبلت‌های متوسط و دسته سوم تبلت‌های بزرگ گفته می‌شود. اندازه صفحه نمایش ارتباط زیادی با کاربری ندارد و تا حد زیادی سلیقه‌ای است منتها اگر تبلت را برای کارهای طراحی یا بازی می‌خواهید ترجیحا بهتر است تبلتی با صفحه نمایش بزرگتر تهیه کنید و اگر از تبلت را برای استفاده‌های معمولی می‌خواهید یا به دنبال تبلتی هستید که جمع و جور و سبک باشد آنگاه شاید تبلت‌هایی با صفحه نمایش 8 اینچی یا کوچکتر از آن بیشتر به کارتان بیایند. 

مشخصات صفحه نمایش

صفحه نمایش تبلت‌ها تفاوتی با صفحه نمایش لپ تاپ‌ها ندارد و دارای همان ویژگی‌هاست؛ این یعنی برای اینکه از کیفیت آن مطلع شوید باید ببینید وضوح تصویری، سرعت بازآوری تصویر (ریفرش ریت) و میزان روشنایی تصویر در آن چقدر است و از چه پنلی در آن استفاده شده است. در زیر در مورد هر کدام از این مشخصات به اختصار صحبت خواهیم کرد. 

وضوح تصویری

در مورد وضوح تصویری نمایشگر تبلت‌ها باید بگوییم معمولا در وبسایت‌های فروشگاهی تعداد پیکسل‌های طول و عرض نمایشگر ذکر می‌شود ولی شاید بر خلاف صفحه نمایش لپ تاپ‌ها استانداردهای وضوح تصویری مثل HD، Full HD یا 2K ذکر نشوند؛ دلیلش هم این است که تعداد پیکسل‌های طول و عرض صفحه نمایش تبلت شاید با هیچ کدام از این استانداردها همخوانی نداشته باشند. در عوض در بیشتر وبسایت‌های فروشگاهی، تراکم پیکسلی صفحه نمایش تبلت ذکر می‌شود. تراکم پیکسلی به تعداد پیکسل‌هایی گفته می‌شود که در یک اینچ از صفحه نمایش وجود دارند و هر چقدر عددش بزرگتر باشد وضوح تصویری بالاتر خواهد بود و تصویر به قول معروف شفاف‌تر به نظر خواهد رسید. بنابراین اگر به دنبال تبلتی با صفحه نمایش باکیفیت هستید بهتر است به این مشخصه توجه بیشتری داشته باشید و تبلتی بخرید که تراکم پیکسلی صفحه نمایش آن بالا باشد. این مقدار در حال حاضر برای تبلت‌های رده‌بالا چیزی در حد 260 تا 270 پیکسل در اینچ است. 

سرعت بازآوری تصویر (ریفرش ریت)

سرعت بازآوری تصویر یا همان ریفرش ریت یکی از آن ویژگی‌هایی است که بیشتر در مورد صفحه نمایش لپ تاپ‌ها و مانیتورها به خصوص لپ تاپ‌ها و مانیتورهای گیمینگ روی آن تاکید می‌شود اما در مورد صفحه نمایش تبلت‌ها شاید کمتر به آن توجه شود. البته در برخی از سایت‌ها یا وبسایت‌های فروشگاهی به آن اشاره می‌شود و معمولا هم مقدار آن برای تبلت‌های معمولی تا میان‌رده چیزی بین 60 تا 90 هرتز و برای تبلت‌های رده‌بالا حدود 120 هرتز است. سرعت بازآوری تصویر هر چقدر بالاتر باشد حرکت‌ها روان‌تر به نظر خواهند رسید و از به جا ماندن ردهای لحظه‌ای پشت حرکت‌ها به خصوص حرکت‌های سریع جلوگیری به عمل خواهد آمد. 

میزان روشنایی تصویر

با واحد کندل یا nits سنجیده می‌شود و هر چقدر عددش بزرگتر باشد حداکثر روشنایی صفحه نمایش بیشتر خواهد بود. شاید از خودتان بپرسید این به چه درد می‌خورد؟ در جواب باید بگوییم اگر بخواهید از تبلت در محیط‌های پرنور (مثلا در یک روز آفتابی بیرون از منزل) استفاده کنید میزان نور محیطی بسیار زیاد است و لذا اگر میزان روشنایی صفحه نمایش تبلت از میزان نور محیطی کمتر باشد آن وقت در دیدن محتویات صفحه نمایش با مشکل روبرو خواهید شد و به قول معروف باید به چشم‌تان فشار بیاورید تا بتوانید آن را ببینید. یک راه حل برای این مشکل آن است که میزان روشنایی صفحه نمایش را به حداکثر برسانید که بعضی مواقع جواب می‌دهد ولی نه همه مواقع؛ آن مواقع در واقع همان مواقعی است که حداکثر میزان روشنایی صفحه نمایش برای مقابله با نورهای محیطی کافی نیست و تبلت باید از حداکثر بالاتری پشتیبانی کند. این یعنی باید از همان ابتدا تبلتی بخرید که حداکثر میزان روشنایی صفحه نمایش آن به اندازه کافی زیاد باشد. 

با توجه به آنچه در بالا گفتیم اگر قرار است از تبلت‌تان بیشتر در محیط‌های باز و پرنور استفاده کنید باید به حداکثر میزان روشنایی صفحه نمایش آن توجه داشته باشید تا بعدا به مشکل برنخورید. گفته می‌شود تبلت‌هایی که میزان روشنایی صفحه نمایش آنها بین 300 تا 450 nits است برای محیط‌های پرنور مناسبند ولی با این حال تبلت‌هایی هم در بازار وجود دارند (به طور خاص تبلت‌های جدیدتر اپل) که حداکثر میزان روشنایی صفحه نمایش آنها به 1000 یا حتی 1600 nits هم می‌رسد. 

پنل صفحه نمایش

همانند صفحه نمایش لپ تاپ‌ها، صفحه نمایش تبلت‌ها نیز می‌تواند دارای یکی از پنل‌های IPS یا TFT‌ باشد یا در آن از فناوری Super AMOLED استفاده شده باشد که البته باید بگوییم در مورد آخر کمی اختلاف وجود دارد و در لپ تاپ‌ها به جای فناوری Super AMOLED از فناوری OLED استفاده می‌شود که از لحاظ فناوری و کیفیت تفاوت زیادی با پنل Super AMOELD‌ ندارد. به هر حال صفحه نمایشی که در آن از فناوری Super AMOLED‌ استفاده شده باشد بهترین کیفیت را دارد و نه تنها عملکرد آن در نمایش رنگ‌ها بهتر است (دقت بالاتری دارد) بلکه میزان پادنمایی (کانترست) در آن نیز بیشتر است و این یعنی رنگ‌های تیره و به خصوص رنگ مشکی را با همان تیرگی که هستند نشان می‌دهد. اگر طراح هستید و آنچه در بالا گفتیم برایتان مهم است بهترین تبلت برای شما تبلتی خواهد بود که در صفحه نمایش آن از فناوری Super AMOLED در آن استفاده شده باشد. گفتنی است از این فناوری معمولا در تبلت‌های میان‌رده تا رده‌بالا استفاده می‌شود. 

پنل IPS‌ نیز کیفیت مناسبی دارد و شاید حتی با نگاه کردن معمولی به آن متوجه تفاوت کیفیتش با نمایشگرهای Super AMOLED نشوید ولی به هر حال پنل‌هایIPS در رده پایین‌تری نسبت به فناوری Super AMOLED قرار می‌گیرند و اگر کارتان طراحی حرفه‌ای است پیشنهاد می‌شود سراغ همان تبلت‌های Super AMOLED بروید اما اگر استفاده‌تان از تبلت در حد انجام کارهای روزانه، دیدن فیلم و عکس و حتی بازی کردن است تبلتی با پنل IPS نیز برای شما کافی خواهد بود. موردی که در اینجا باید به آن اشاره کنیم آن است که تنها مزیت صفحه نمایش‌هایی با پنل IPS‌ در مقایسه با نمایشگرهای Super AMOLED داشتن روکش ماتی است که مانع از انعکاس زیاد نورهای محیطی در آنها می‌شود و لذا دیدن محتویات صفحه نمایش در آنها در محیط‌های پرنور تا حدودی آسان‌تر است.   

اما پنل TFT که به آن پنلTN هم می‌گویند فقط در تبلت‌های ارزان‌قیمت به کار می‌رود و از لحاظ کیفیت به پای پنل IPS‌ نمی‌رسد. بزرگترین مشکل این پنل‌ها زاویه دید محدود آنهاست به این معنا که اگر کمی با صفحه نمایش زاویه پیدا کنید (مستقیما از روبرو به آن نگاه نکنید) رنگ‌ها جلوه خود را از دست می‌دهند و به رنگ خاکستری متمایل می‌شوند انگار که سایه رویشان افتاده باشد.  

صفحه نمایش تبلت‌های اپل و مایکروسافت

در صفحه نمایش تبلت‌های اپل و مایکروسافت از فناوری متفاوتی استفاده شده که باید بگوییم بالاخص در مورد تبلت‌های اپل شباهت زیادی به فناوری به کار رفته در تبلت‌های دیگر دارد. در صفحه نمایش نه تنها تبلت‌ها بلکه لپ تاپ‌های اپل از فناروی Retina‌ استفاده شده که همانطور که گفتیم تفاوت زیادی با فناوری‌های به کار رفته در سایر نمایشگرها ندارد. تبلت‌ها یا لپ تاپ‌های اپل که صفحه نمایش آنها از نوع Retina است کیفیتی در حد نمایشگرهای IPS و تبلت‌ها یا لپ تاپ‌های اپل که صفحه نمایش آنها از نوع Retina XDR‌ است کیفیتی در حد نمایشگرهایی دارند که در آنها از فناوری OLED یا Super AMOLED استفاده شده است.  

در صفحه نمایش لپ تاپ تبلت‌های سرفیس مایکروسافت از فناوری PixelSense استفاده شده که هر چند از لحاظ کیفیت تفاوت چندانی با نمایشگرهای Retina‌ و همچنین نمایشگرهایی با پنل IPS ندارد ولی در دریافت لمس با آنها متفاوت است. در این نمایشگرها از دوربین‌های مادون قرمز کوچکی داخل نمایشگر استفاده شده که کار دریافت لمس‌های کاربر را بر عهده دارند و از این رو نه تنها با انگشت یا قلم مخصوص بلکه با هر شیء دیگری می‌توان با صفحه نمایشگر ارتباط برقرار کرد. این نمایشگرها قابلیت دریافت بیش از ده فرمان لمسی همزمان را دارند و بهترین گزینه برای کار گروهی‌اند یعنی اگر شما می‌خواهید کارتان را با دیگران به اشتراک بگذارید طوری که چند نفر در آن واحد روی صفحه نمایش کار کنند و به آن فرمان‌های لمسی بدهند لپ تاپ تبلت‌های سرفیس مایکروسافت بهترین انتخاب برای شما خواهند بود. 

روکش ضدخش Corning Gorilla Glass

در تبلت‌های میان‌رده تا رده‌بالا از روکش ضدخش Corning Gorilla Glass‌ نیز استفاده می‌شود که مقاومت صفحه نمایش را در برابر خط و خش بیشتر می‌کند یا بهتر بگوییم مانع از خط افتادن صفحه نمایش در اثر برخورد اجسام سخت یا نوک‌تیز با آن می‌شود. هر چقدر نسخه این روکش بالاتر باشد عملکرد آن نیز بهتر خواهد بود. در حال حاضر جدیدترین نسخه این روکش، نسخه Victus و پس از آن نسخه 6.0 آن است که هر دو مقاومت بالایی در برابر خط و خش دارند. گفته می‌شود اگر گوشی یا تبلتی که نسخه روکش ضدخش Corning Gorilla Glass‌ آن 6.0 است از فاصله تقریبا 1.5 متری روی سطح سختی بیافتد هیچ خطی روی صفحه نمایش آن نخواهد افتاد (این فاصله در نسخه Victus‌ به 2 متر افزایش پیدا کرده است). 

قلم مخصوص (استایلس)

بیشتر در تبلت‌های حرفه‌ای و رده‌بالاتر دیده می‌شود و قلمی است که غالبا طراحان از آن استفاده می‌کنند. در واقع اگر بخواهید طرحی را روی صفحه نمایش با تمام جزئیاتش پیاده کنید این کار را با لمس انگشتی نمی‌توانید انجام دهید و به ابزاری شبیه به قلم نیاز دارید که دقت بالایی در این کار داشته باشد. این ابزار همان قلم مخصوص است که از طریق بلوتوث یا به شکل مغناطیسی با صفحه نمایش ارتباط برقرار کرده و هر حرکتی را با کوچک‌ترین جزئیاتش ثبت می‌کند. کار کردن با این قلم درست مثل آن است که طرحی را با قلم معمولی روی کاغذ پیاده کنید. 

باطری

باطری تبلت‌ها بسته به سخت‌افزار به کار رفته و اندازه صفحه نمایشگر آنها معمولا ظرفیتی بین 5 هزار تا 11 هزار میلی‌آمپر دارد و از نوع یون لیتیوم است. در لپ تاپ تبلت‌های سرفیس مایکروسافت نیز باطری از نوع یون لیتیومی است ولی ظرفیت آن مثل باطری لپ تاپ‌ها با واحد وات‌ساعت ذکر می‌شود. به هر حال آن چیزی که از صفحه مشخصات برخی از این لپ تاپ تبلت‌ها برمی‌آید آن است که باطری آنها در صورت تماشای فقط ویدیو تا 15 ساعت دوام می‌آورد. به همین ترتیب تبلت‌هایی هم که ظرفیت باطری بالایی دارند (در حد همان 11 هزار میلی‌آمپر) به طور نسبی ساعت‌های بیشتری می‌توانند دوام بیاورند. به هر حال همانطور که گفتیم ظرفیت باطری از طرف سازنده تبلت و مطابق با قدرت سخت‌افزاری و اندازه صفحه نمایشگر آن انتخاب می‌شود و لذا باطری بیشتر تبلت‌ها مدت زمان مشابهی دوام می‌آورد که شاید یک یا دو ساعت با تبلت‌های دیگر متفاوت باشد. 

جنس بدنه

بر خلاف لپ تاپ‌ها که فقط رده‌بالاهایشان دارای بدنه آلومینیومی هستند بسیاری از تبلت‌ها دارای قاب و بدنه آلومینیومی‌اند. دلیل آن هم این است که سبک بودن برای تبلت‌ها اهمیت بیشتری دارد و استفاده از فلز آلومینیوم هم باعث استحکام بیشتر بدنه و هم سبک‌تر شدن آن می‌شود. جالب است بدانید حتی وزن تبلت‌های بزرگ با نمایشگر 14 اینچی به یک کیلوگرم هم نمی‌رسد و معمولا چیزی در حد 800 گرم است. البته باید بگوییم بر خلاف گوشی‌ها که ممکن است دارای استانداردهای IP68 و MIL-STD 810 برای مقاومت در برابر نفوذ آب و شرایط سخت محیطی باشند، تبلت‌ها فعلا دارای چنین استانداردهایی نیستند و لذا باید در محافظت از آنها دقت بیشتری داشته باشید (بهتر است از آنها در جاتبلتی مخصوص به خودشان استفاده کنید که هم از آنها محافظت کرده و هم استفاده از آنها را آسان‌تر می‌کند). 

برندهای مختلف تبلت

تکلیف آی‌پدها که کاملا مشخص است! تمام آی‌پدها ساخت شرکت اپل هستند و معمولا هم قیمت بیشتری در مقایسه با سایر تبلت‌های همتراز خود دارند (همانند لپ تاپ‌های مک بوک این شرکت). اما تبلت‌های ویندوزی توسط شرکت‌های مختلفی از جمله مایکروسافت، لنوو، اچ پی و ایسوس تولید می‌شوند و از بین همه آنها لپ تاپ تبلت‌های سرفیس مایکروسافت شناخته‌شده‌ترند و به نوعی رقیب آی‌پد و مک‌بوک اپل نیز شناخته می‌شوند. چرا به آنها لپ تاپ تبلت می‌گوییم؟ برای اینکه بیشترین شباهت را به لپ تاپ‌ها دارند و اگر کیبورد فیزیکی آنها را به آنها وصل کنید دیگر تبدیل به یک لپ تاپ کامل می‌شوند. با این حال چون صفحه آنها لمسی است و نیازی به کیبورد فیزیکی ندارند و همچنین قطعات لپ تاپ داخل همان کیسی قرار گرفته‌اند که صفحه نمایشگر را در خود جای داده لذا به آنها به چشم تبلت نیز می‌توان نگریست کما اینکه برخی از وبسایت‌های فروشگاهی آنها را در دسته‌بندی تبلت‌های خود نیز قرار داده‌اند. 

در مورد تبلت‌های اندرویدی باید بگوییم تعداد برندهایی که در زمینه تولید تبلت‌های اندرویدی فعالیت می‌کنند تقریبا به اندازه برندهایی است که گوشی اندرویدی تولید می‌کنند و شاید حتی بیشتر اما از بین همه آنها برند سامسونگ با تبلت‌های Galaxy Tab خود شناخته شده‌تر است. در واقع سامسونگ از مدتها پیش در زمینه تولید تبلت فعالیت داشته و بیشترین تجربه را در این زمینه دارد که شاید دلیل استقبال از تبلت‌هایش نیز همین باشد. با تمام اینها باید بگوییم برندهای دیگری همچون شیائومی، هوآوی، لنوو، نوکیا و ال جی نیز در این زمینه فعالیت دارند که البته از لحاظ معروفیت هنوز به پای سامسونگ نرسیده‌اند. 

قیمت تبلت

قیمت تبلت تا حد زیادی بستگی به مشخصات سخت‌افزاری آن و بزرگی صفحه نمایشش دارد. هر چقدر مشخصات سخت‌افزاری تبلتی بهتر باشند و اندازه صفحه نمایش آن نیز بزرگتر باشد قیمتش هم بیشتر خواهد بود و بالعکس. البته در اینجا باید به این نکته هم اشاره کنیم که در تبلت‌های اپل (آی‌پد) مثل لپ تاپ‌های مک‌بوک این شرکت همیشه از بهترین سخت‌افزارها استفاده می‌شود و لذا این تبلت‌ها عموما قیمت زیادی هم دارند بنابراین اگر به دنبال تبلت ارزان‌قیمت هستید اصلا نباید سراغ تبلت‌های اپل بروید ولی اگر اصرار به خرید تبلت اپل دارید و بودجه زیادی هم برای این کار ندارید بهترین گزینه‌تان آن است که سراغ تبلت‌های قدیمی‌تر اپل بروید که چند سالی از سال ساخت آنها گذشته باشد و قیمت‌شان تا حدودی افت کرده باشد. 

به همین ترتیب، لپ تاپ تبلت‌های سرفیس مایکروسافت اگر جدید باشند قیمت گزافی دارند که حتی بعضی مواقع دو برابر گران‌ترین تبلت‌های اندرویدی است و شاید خرید آنها برای هر کسی مقرون به صرفه نباشد. از بین لپ تاپ تبلت‌های سرفیس مایکروسافت، تبلت‌های Surface Pro بیشترین قیمت را دارند و اگر جدید هم باشند که قیمت‌شان سر به فلک می‌گذارد ولی اگر از سال ساخت آنها تا حدودی گذشته باشد قیمت‌شان تعدیل شده و به قول معروف قابل‌خریدن‌ترند. تبلت‌های سری Surface Go در مقایسه با تبلت‌های Surface Pro‌ در رده پایین‌تری قرار می‌گیرند ولی قیمت‌شان نیز کمتر است لذا اگر به دنبال خرید تبلت مایکروسافت با قیمتی مقرون به صرفه هستید این تبلت‌ها بهترین انتخاب برای شما خواهند بود مخصوصا اگر از سال ساخت‌شان چند سالی گذشته باشد چون در این صورت قیمت‌شان به اندازه یک تبلت اندرویدی معمولی خواهد بود. 

در مورد تبلت‌های اندرویدی باید بگوییم در بین آنها هم تبلت‌های گران و هم تبلت‌های بسیار ارزان پیدا می‌شود و لذا هر کاربری با هر بودجه‌ای می‌تواند حداقل یکی از آنها را بخرد. تبلت‌های اندرویدی در مقایسه با تبلت‌های سرفیس مایکروسافت و تبلت‌های اپل اساسا قیمت کمتری دارند و حتی قیمت جدیدترین تبلت‌های اندرویدی با بهترین مشخصات به شکل قابل‌توجهی کمتر از تبلت‌های اپل و تبلت‌های سرفیس مایکروسافت است. اگر می‌خواهید این تفاوت قیمت را بهتر درک کنید باید بگوییم حداقل قیمت تبلت اندرویدی حدود 60 دلار و حداکثر آن حدود 1200 دلار است. این در حالی است که قیمت ارزان‌ترین تبلت‌های سرفیس مایکروسافت چیزی در حدود 350 دلار و قیمت گران‌ترین آنها حدود 2400 دلار است. قیمت تبلت اپل نیز از همین رویه پیروی می‌کند ولی تا حدودی از قیمت تبلت مایکروسافت کمتر است. قیمت ارزان‌ترین تبلت‌های اپل حدودا 300 دلار و قیمت گران‌ترین آنها حدود 1800 دلار است. 

خرید تبلت

بهترین گزینه برای خرید تبلت مراجعه به وبسایت‌های فروشگاهی مثل همین وبسایت (تاپ رایان) است که کارشان فروش وسایل الکترونیکی از جمله گوشی، تبلت و قطعات کامپیوتر است. در این وبسایت‌ها می‌توانید قبل از خرید تبلت موردنظرتان مشخصات فنی آن را چک کرده و آن را با مشخصات تبلت‌های دیگر مقایسه کنید و در نهایت، خرید آگاهانه‌تری را تجربه کنید. علاوه بر این در این وبسایت‌ها از خدماتی همچون پرداخت اینترنتی، پرداخت در محل و امکان عودت کالا در صورت معیوب بودن آن و بازپس‌گیری وجه پرداختی نیز بهره‌مند خواهید شد. از میان وبسایت‌های فروشگاهی برخی از وبسایت‌ها مثل همین وبسایت (تاپ رایان) کالاهای خود را بر اساس قیمت‌های رقابتی نیز عرضه می‌کنند که مطابق با قیمت روز کالا و حتی بعضی مواقع کمتر از آن است لذا با خرید از این فروشگاه‌ها (فرقی نمی‌کند خرید تبلت باشد یا هر خرید دیگری) دیگر می‌توانید مطمئن باشید که مبلغی بیش از آنچه ارزش واقعی کالاست پرداخت نکرده‌اید.