پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra هر دو جزو جدیدترین و ترندهای بازار فناوری اطلاعات روز دنیا هستند که چند وقتی است به شدت سروصدای زیادی به پا کردند. هر دو پردازنده را برندهای بسیار بزرگی عرضه کردند که داستانهای زیادی در پشت صحنه دارند. در یک نظر پردازنده اسنپدراگون X Elite با پردازنده اینتل Core Ultra هر دو پردازنده سعی کردند مرزهای پردازش را به شدت جابجا کنند. اگر شما هم علاقمند هستید تا با این دو پردازنده جدید آشنا شده و فرق آنها را بدانید، حتما در این مقاله با ما همراه باشید تا همه نشنیدههای این دو غول پردازندههای دنیا را بدانید.
معماری پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra
در این بخش ابتدا پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra را از نظر معماری و بعد طراحی بررسی و مقایسه میکنیم.
معماری ARM در اسنپدراگون ایکس الیت
پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت بر مبنای معماری بسیار پیشرفته ARM ساخته شده است. هدف از ابداع معماری ARM این بوده که پیچیدگیهای دستوری کاهش پیدا کرده و در مقابل مصرف انرژی کاهش پیدا کند. بدین ترتیب این معماری برای دستگاههای قابل حمل و کم مصرف بسیار مناسب خواهند بود.
در این معماری هستههای طوری طراحی شدهاند که به طور گروهی میتوانند تسکهای پردازشی را انجام داده و مدیریت کنند؛ به همین دلیل اصلا فشاری به پردازنده و سایر منابع سیستم وارد نخواهد شد.
خب، اسنپدراگون از معماری استفاده کرده که در آن 12 تا هسته پردازشی Oryon قرار دارد. این هستهها فرکانسی در حدود 3.8 گیگاهرتز به صورت پایه و اولیه و گرافیک 4.6 ترافلاپس را دارند که در حالت بوستشده این عدد افزایش چشمگیری پیدا خواهد کرد.
بدین ترتیب ما شاهد یک غول بسیار قدرتمندی هستیم که توان پردازشی آن فراتر از انتظار ما خواهد بود.
معماری x86 در اینتل Core Ultra
این پردازنده، جدیدترین سری پردازنده های اینتل است که پیشبینی میشود خیلی سریع جای سری Core i را بگیرد. معماری Core Ultra همچنان x86 سنتی است، معماری که برای دههها همچنان به عنوان یک استاندارد استفاده میشود. در این معماری دستورات پردازشی با حداقل چرخه انجام شده و باعث میشود تا یک پردازنده بسیار قدرتمند و قابل اطمینان به وجود بیاید.
در حقیقت این معماری دقیقا برای انجام کارهای جدی و بسیار سنگین طراحی شده تا عملکرد سیستم را تا حد بسیار بالایی افزایش دهد.
به همین دلیل است که بسیاری از گیمرها، تولیدکنندگان محتوا و افراد حرفهای ترجیح میدهند از پردازندههای با این معماری استفاده کنند که شاهکار همه آنها اینتل Core Ultra خواهد بود.
در این پردازنده ترکیبی از انواع هستهها استفاده میشود. هستههای کارآمد یا همان E-COREها، هستههای قدرت یا همان P-Coreها، اعضای اصلی این پردازنده هستند.
با این ترکیب ما شاهد انعطاف پذیری بسیار بالایی هستیم که فقط در مواقع نیاز پردازشی بالا فعال میشند. بیشتر مدلهای این پردازنده نیز با هستههای GPU همراه هستند که در این مقاله به آنها نیز میپردازیم.
تفاوتهای فناوری ساخت نانومتری پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra
بعد از معماری پردازنده اسنپدراگون X Elite با پردازنده اینتل Core Ultra، فناوری ساخت نانومتری آنها مورد بحث باید قرار بگیرد. فناوری نانومتری دقیقا به ابعاد یک پردازنده که از ریز ترانزیستورها تشکیل شده میپردازد. هر چقدر عدد فناوری نامتوری کمتر باشد، یعنی اندازه اجزای داخل بسیار کوچکتر بوده و بهم نزدیکتر هستند.
- اسنپدراگون ایکس الیت به صورت 4 نانومتری تولید میشود.
- اینتل Core Ultra برای پردازنده اصلی به صورت 7 نانومتری و برای گرافیک به صورت 5 نانومتری تولید میشود.
در یک نگاه کاملا مشخص است که اندازه و فناوری اسنپدراگون ایکس الیت اینتل Core Ultra چقدر کوچکتر و مدرنتر است.
فناوری 4 نانومتری یکی از فوق پیشرفتهترین دستاوردهایی است که در صنعت سخت افزار شاهد آن هستیم. بدین ترتیب تمام قطعات و ریزترانزیستورها در یک فضایی بسیار کوچک و در حد نصف 7 نانومتری جا شدهاند.
اما فناوری 7 نانومتری اینتل نیز شاید بزرگتر باشد، اما از نظر قدرت پردازش بالا به شدت قویتر و قابل اطمینانتر است. اما مصرف انرژی آن نسبت به 4 نانومتری اسنپدراگون بسیار بیشتر است.
تا به اینجا برای لپ تاپها و دستگاههای قابل حمل، 1 - 0 به نفع اسنپدراگون است.
برای مطالعه مقالات مرتبط : بهترین مادربردها برای پردازنده نسل ۱۴ اینتل
عملکرد پردازشی پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra
زمانی که پای پردازشهای سنگین به میان باشد، قطعا Core Ultra حرف اول و آخر را میزند. چون به خاطر داشتن دو سری هستههای کارآمد (بهینه) و هستههای قدرت، قرار است طوفان بپا کند. اگر هستههای کارآمدی را کنار بگذاریم، این هستههای قدرت هستند که تمام بار پردازشهای به شدت سنگین را به دوش خواهند کشید. از طرفی برای زمانی که زیاد پردازش بالایی نیاز نباشد، از هستههای کارآمد استفاده میشود.
خب، پردازندههای اینتل قرار است برای اجرای سنگینترین برنامهها و بازیهای فوق پیشرفته بکار گرفته شوند که باید شبیهسازهای فوق پیچیده و تدوینهای سنگین 4K و 8K را هم در کنار آنها قرار دهیم. بدین ترتیب با قویترین و مطمئنترین پردازنده روز دنیا طرف هستیم!
ولی اسنپدراگون هم سعی کرده تا با بهینهسازی هستهها، واحد پردازش عصبی فوق پیچیدهای را ایجاد کند که نتیجه آن اجرای روان تسکهای وابسته به هوش مصنوعی و سایر تسکهای روزمره خواهد بود. بدین ترتیب کاربرانی که به صورت تخصصی در حوزه هوش مصنوعی، ماشین لرنینگ و توسعه نرم افزار کار میکنند، به شدت به این پردازنده نیاز پیدا خواهند کرد.
عملکرد گرافیکی پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra
مقایسه GPU مجتمع در پردازنده اسنپدراگون X Elite با پردازنده اینتل Core Ultra
- پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده گرافیکی Adreno معروف کوالکام تولید میشود. پردازنده گرافیکی که پیشتر در تبلتها و گوشیهای تلفن همراه پرچمدار همیشه شاهدش بودیم. این گرافیک حقیقتا مصرف انرژی را به شدت پایین آورده و در بازیها و کلا پردازش تصویر عملکردی عالی دارد. بخصوص برای کسانی که با لپ تاپ تولید محتوا انجام میدهند ایده ال است.
- اینتل Core Ultra از همان پردازنده گرافیکی معروف Iris Xe استفاده میکند که فرق زیادی نسبت به گذشته نداشته است. البته به گفته خود این شرکت، بهینهسازیهای زیادی روی آن انجام شده و قادر است بازیهای مدرن نه چندان سنگین را به صورت کاملا روان اجرا کند. در Iris Xe سعی شده هستههای GPU بسیار بیشتری استفاده شود تا با افزایش پهنای باند بیشتر، قدرت پردازش تصویر زیادتر شود.
قابلیتهای گرافیکی برای بازی و تولید محتوا
- Adreno اسنپدراگون ایکس الیت به طور کلی بازیها را روان اجرا میکند. ولی فقط برای بازیهای سبک، میانرده یا بازیهای نسبتا سنگین با تنظیمات حداقلی مناسب به نظر میرسد. از آنجایی که کلا هدف از ساخت این پردازنده دستگاههای قابل حمل بوده، از این نظر مناسب است.
- Iris Xe یک سر و گردن بالاتر از Adreno است. زیرا میتواند بازیهای پیشرفتهتر با رزولوشنهای FHD و حتی 4K را بهتر اجرا کند. جدای از بازیها، این GPU برای تولید محتوا و برنامههایی مانند Adobe Premiere Pro و DaVinci Resolve، نسبتا انتخاب بهتری میتواند باشد.
پشتیبانی از فناوریهای گرافیکی پیشرفته
- Adreno در اسنپدراگون ایکس الیت از فناوریهای Vulkan 1.3 و OpenGL ES 3.2 استفاده میکند. به همین دلیل کیفیت بالاتر رفته و سرعت رندرگیری نیز کمی افزایش پیدا میکند. همچنین فناوری HDR هم در آن وجود دارد تا در هنگام مشاهده فیلم و بازی یک تجربه متفاوتتر و بالاتر از پردازندههای حال حاضر یکپارچه داشته باشد.
- Iris Xe هم از فناوریهای پیشرفتهای مثل DirectX 12 Ultimate و OpenCL استفاده میکند. متخصصان خوب میدانند که این دو فناوری کلا برای کارهای گرافیکی به شدت قویتر بوده و حتی با استفاده از آنها میتواند پردازشهای موازی و رندرینگ 3D را بهتر انجام داد.
تا به اینجا، از نظر قدرت پردازشی و گرافیک، پردازنده اینتل Core Ultra بالاتر بوده و نتیجه 1- 2 میشود.
توان هوش مصنوعی پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra
واحد پردازش عصبی اسنپدراگون ایکس الیت
یکی از اصلی ترین فلسفههای ساخت این پردازنده، کاربری هوش مصنوعی است.اسنپدراگون ایکس الیت یک واحد پردازش عصبی یا همان NPU پیشرفته هگزاگون دارد که در حال حاضر، پیشرفتهترین پردازنده برای پردازش هوش مصنوعی در تاریخ است که هنوز هیچ رقیبی ندارد!
این NPU میتواند تا 45 تریلیون عملیات در یک ثانیه را برای شما انجام دهد. فرض کنید شما یک هزار عکس را در یک ثانیه بخواهید ایجاد کرده و دستهبندی کنید!
بدین ترتیب پیچیدهترین تسکهای هوش مصنوعی مثل تشخیص چهره، ایجاد محتوای ویدئویی و تصویری و زبان پردازش طبیعی یا همان NLP را در کثری از ثانیه و بلادرنگ انجام میدهد. اگر این پردازنده روی لپتاپ شما باشد چقدر میتواند جذاب باشد؟
بیشتر بخوانید : بهترین خنک کننده های پردازنده
قابلیتهای هوش مصنوعی در Core Ultra
اینتل Core Ultra نیز فناوری GNA خودش را برای هوش مصنوعی دارد. فلسفه این فناوری کلا با NPU فرق دارد. GNA میتواند وظایف دیگری مانند حذف فوری نویز صدا، تشخیص گفتار، بهتر شدن مکالمات و … را انجام دهد. همچنین برای ماشین لرنینگ هم بسیار عالی خواهد بود. به طور کلی اسنپدراگون ذاتا برای هوش مصنوعی طراحی شده و اینتل اصلا نمیتواند در این زمینه حتی به آن نزدیک هم شود.
مصرف انرژی و مدیریت حرارت
مدیریت انرژی در اسنپدراگون ایکس الیت
یکی از اصلیترین جذابیتهای اسنپدراگون مصرف بهینهتر انرژی است. همان طور که پیشتر گفتیم به دلیل استفاده از معماری ARM و ساخت 4 نانومتر، کلا مصرف انرژی پایینتری داشته و در مواقع تسکهای سنگین، طبیعتا کمتر باید داغ کند. همین ویژگیها است که سازندگان لپتاپها را وسوسه میکند تا با استفاده از آن، دیگر نیازی به خنککنندههای گران و پیشرفته نداشته و عمر باتری بالاتری را اعلام کنند.
بهینهسازیهای Core Ultra در مصرف انرژی
اینتل Core Ultra کلا مصرف انرژی بالاتری داشته و بیشتر داغ میکند. اما این به معنای بد بودن آن نیست. علتش این است که اینتل قدرت پردازشی فوقالعاده بالاتری داشته و اگر قرار باشد همه هستههای قدرت آن فعال باشند، باید هم مصرف انرژی زیادتری داشته و کمی داغتر شود. اما در کل اینتل دست روی دست نگذاشته و با فناوری Intel Dynamic Tuning Technology مصرف انرژی را به شدت کنترل کرده و سعی میکند هستههای غیر ضروری را اصلا درگیر نکند. بدین ترتیب شما اصلا نباید تصور کنید که با یک پردازنده باتری خور طرف هستید، اصلا اینطور نیست.
جمع بندی
ما در این مقاله ابتدا معماری و ساخت پردازنده اسنپدراگون ایکس الیت با پردازنده اینتل Core Ultra را به صورت مختصر بررسی کرده و سپس به جنبههای مهم کاربردی این دو پردازنده نوظهور پرداختیم.
ماه عسل بررسیها این شد که اسنپدراگون برای مصارف بهینه به شدت عالی است، زیرا نسبت به اینتل Core Ultra برق کمتری مصرف میکند. از نظر اندازه ساخت 4 نانومتری بوده و برای هوش مصنوعی حرفهای کاملا بی رقیب است. اما اینتل Core Ultra مصرف برق بیشتری داشته و در عوض قدرت پردازشی به شدت بالاتری داشته و اسنپدراگون اصلا نمیتواند به آن برسد. از نظر گرافیک هم، Iris Xe اینتل یک سروگردن بالاتر از Adreno است.
پس اگر به دنبال پردازش قوی، گرافیک قوی هستید، حتما Core Ultra را باید انتخاب کنید.
اما اگر به دنبال مصرف انرژی کمتر، باتری با عمر بالاتر و هوش مصنوعی حرفهای هستید، اسنپدراگون را باید انتخاب کنید.