پروژه استارلینک الون ماسک بر خلاف خوبی های زیادی که دارد، باعث تفرقه افکنی بین گروه های مختلف شده است. این شبکه ماهواره ای با هدف ارائه اینترنت ارزان قیمت به نقاط دوردست ایجاد شده است، اما تأثیرات جانبی مخربی را هم در پی داشته است. بیایید نگاهی به بزرگترین این مشکلات بیندازیم، از تخریب دید ستاره شناسان تا صدمه به لایه اوزون.
احتمال تصادف
اسپیس اکس اخیرا دو هزارمین ماهواره ای را هم به مدار فرستاد. افزایش تعداد ماهواره ها احتمال برخورد آنها با دیگر اجرام آسمانی را افزایش میدهد. این مسئله باعث سر و صدا در چین بدلیل گزارش ایستگاه فضایی Tiangong مبنی بر عبور خطرناک دو ماهواره با فاصله کم از این ایستگاه شده است. پکن در اسناد ارایه شده به بخش امور خارج از جو سازمان ملل گفته است که: «ایستگاه فضایی چینی مجبور به اجرای تدابیری در راستای پیشگیری از تصادم شده است.»
این قبیل نگرانیها از سمت دیگر سازمانها هم بگوش میرسد. در آگوست ۲۰۲۱ یکی از متخصصین زباله های فضایی به space.com گفت که ماهوارههای استارلینک در حدود نیمی از خطرات احتمالی تصادف بین دو شی فضایی دخیل هستند. ماسک این ادعا که ماهوارهها، فضای زیادی را اشغال میکنند رد کرده است.
نابود کردن اقلیمها
تا همینجا هم استارلینک آلودگی نوری زیادی ایجاد کرده است. دانشمندان نگران این هستند که علاوه بر این، استارلینک باعث تزریق زباله و مواد شیمیایی به اتمسفر نیز بشود. مسئله دیگر سوختن آلومینیوم های باقیمانده از ماهوارههای از کار افتاده است. دانشمندان در ژوئن گذشته به space.com گفته اند که این مورد میتواند تاثیر مخرب جدیدی بر لایه اوزون داشته باشد.
از بین بردن زیبایی آسمان شب
بیش از نیمی از ماهوارههای فعال موجود در جو متعلق به اسپیس اکس میباشند. قدرت بازتاب نور بالای این اشیاء باعث ایجاد نورهای مصنوعی بسیاری شده است. بنابر تحقیقات یک تیم اخترفیزیک شناسی کانادایی، با این روند به زودی یک پانزدهم نورهایی که در آسمان شب مشاهده میکنیم ناشی از ماهوارهها خواهند بود. اسپیس اکس در تلاش برای کاهش قدرت بازتابندگی ماهوارهها است، اما ستارهشناسان همچنان معتقدند که این نور زیاد است. به زودی نقطه ای بر روی زمین باقی نخواهد ماند که بشود از آنجا بدون مزاحمت آلایندههای نوری به آسمان نگاه کرد.
اختلال در ستارهشناسی
استارلینک تنها چشمانداز عامه مردم را نابود نکرده است. ستارهشناسان میترسند که شناسایی سیارکهای نزدیک زمین هم سخت تر شود. یکی از مشکلات آنها تعداد ماهوارهها است، و دیگری نوری که آنها باعث اند که میتواند مشاهدات تلسکوپها را با مشکل مواجه کند. بنابر یک مطالعه جدید، این تشعشعات در حدود یک پنجم از عکسهای گرفته شده توسط Zwicky Transient Facility (ZTF) که از این عکسها برای شناسایی سیارکها استفاده میکند مشاهده شده است. این نسبت با افزایش تعداد ماهوارههای اسپیس اکس افزایش نیز خواهد یافت. این مسئله نیاز به یک تلسکوپ شناسایی سیارکها فارغ از مشکل ذکر شده را تشدید کرده است.
شاید ایلان دغدغه مسکونی سازی مریخ را داشته باشد، اما پروژههای فضایی او زمین را تهدید میکند.