آموزش اتصال کابل های پاور به مادربرد

یکی از مهمترین مراحل اسمبل کردن کیس، اتصال پاور و کابل‌های آن است. کاری که شاید به ظاهر ساده به نظر برسد، اما اگر به صورت درست و اصولی انجام نشود می‌تواند شما را دچار مشکل کند. زیرا حتی یک اشتباه کوچک در اتصال هر یک از کابل‌های مشابه می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را برای شما بوجود بیاورد. به همین دلیل ما قرار است آموزش اتصال کابل های پاور به مادربرد را به صورت کامل برای شما ارائه کنیم تا با دانش و اطمینان خاطر بیشتری کیس خود را اسمبل کرده و از نتیجه حرفه‌ای آن کاملا لذت ببرید. قبل از اینکه نحوه اتصال کابل های پاور به مادربرد را فرا بگیرید، نیاز است تا همه این کابل‌ها را به خوبی بشناسید.

معرفی کابل‌های پاور و وظایف آن‌ها

معرفی کابل 24 پین ATX پاور

کابل 24 پین ATX، مهم‌ترین کابل پاور موجود در سیستم بوده و وظیفه آن این است که برق خود مادربرد را تامین کند. شناسایی این کابل بسیار آسان است،‌ زیرا بزرگ ترین سوکت را دارد. این کابل برق مورد نیاز برای اسلات‌های رم،‌ چیپست‌‌ها و اتصالات اصلی خود مادربرد را تامین می‌کند. اگر این کابل به درستی متصل نشود، اصلا کیس شما روشن نخواهد شد. دقت کنید در حال حاضر این سوکت 24 عدد پین دارد، اما در مادربردهای کمی قدیمی‌تر 20 پین بوده است. یکی از شناسایی قدیمی و جدید بودن مادربرد و پاور می‌تواند وجود همین کابل باشد.

معرفی کابل 8 پین (یا 4+4 پین) برای پردازنده

این کابل برق مورد نیاز برای پردازنده را به صورت اختصاصی تامین کرده و سوکت آن کاملا نزدیک به سوکت پردازنده قرار دارد. مدل این سوکت یا 4 تایی یا 2 عدد 4 تایی با هم است. اما چرا به این صورت طراحی شده است؟ در پردازنده‌های قدیمی‌تر فقط از 4 پین آن استفاده می‌شود، در حالی که پردازنده‌های مدرن و جدید به هر 8 پین آن نیاز خواهد داشت. از آنجایی که پردازنده‌های نسل جدید توان بیشتری نیاز دارند،‌ حتما باید از هر 8 کانکتور آن استفاده کنند. اگر این کابل درست وصل نشود، سیستم روشن می‌شود، اما هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.  

معرفی کابل‌های PCIe

یک نوع دیگر کابل برق هم هست که برای تامین برق PCIe ها که اغلب کارت گرافیک را شامل می‌شوند استفاده می‌گردد. این کابل‌ها به صورت 6 پین یا ترکیب 6 پین و 2 پین که مجموعا 8 پین خواهد شد می‌باشد. کارت گرافیک‌های قدیمی‌تر به همان 6 پین نیاز دارند، اما برای تامین برق گرافیک‌های جدیدتر باید هر 8 پین مورد استفاده قرار بگیرد. اگر این کابل درست متصل نشود، سیستم روشن می‌شود، اما شما تصویر نخواهید داشت.

معرفی کابل‌های SATA

این کابل‌ها مدت‌های بسیار زیادی است که در تمام پاورها وجود داشته و وظیفه دارند تا برق مورد نیاز سخت افزارهای جانبی که به SATA وصل می‌شوند را تامین کنند. اصولا همه HDDها،‌ حافظه‌ SSD‌ های قدیمی و درایورهای نوری باید به این کانکتورها متصل شوند. این کابل‌ها سر سوکتی با 15 پین دارند که تعداد آنها معمولا زیاد است. در صورتی که دستگاه قدیمی IDE داشته باشید می‌توانید با تبدیل SATA به IDE نوع سوکت آن را عوض کنید.

معرفی کابل‌های Molex

این نوع کابل‌ها جزو قدیمی‌ترین کابل‌هایی بوده که هنوز هم در بسیاری از سیستم‌ها همچنان از آنها استفاده می‌شود. وظیفه این کابل‌ها کوچک، تامین برق فن‌ها،‌ نورپردازی داخلی و درایورهای قدیمی است. کابل‌های Molex همان سوکت‌های برق IDE ها هستند که در قسمت قبل عنوان کردیم. البته این کابل‌ها در همه پاورها نیست.

معرفی کابل‌های 4 پین Berg یا Mini Molex

این کابل‌ها هم بسیار قدیمی و نادر بوده و برخی آنها را با عنوان Mini Molex می‌شناسند. این کابل‌ها در گذشته‌ها وظیفه تامین فلاپی دیسک‌ها و کارت ریدرها را بر عهده داشتند که در پاورهای جدید کلا حذف شده‌اند.

کابل‌های EPS (کابل 12V ویژه سرورها)

این نوع کابل به صورت 8 پین عرضه شده و وظیفه دارد تا برق ورک استیشن‌های سرورها را تامین کند. این کابل شبیه به همان کابل 8 پین معمولی است، ولی توان آن به مراتب بسیار بیشتر است. تا به اینجای آموزش اتصال کابل های پاور به مادربرد با همه کابل‌ها و سوکت‌های برق پاور به خوبی آشنا شدید. از اینجا به بعد در خصوص نصب صحیح آنها با شما صحبت می‌کنیم.

مراحل اتصال کابل‌های پاور به مادربرد

مرحله اول: آشنایی با جایگاه اتصالات روی مادربرد

قبل از هر چیزی ابتدا باید بدانید که هر کابلی را باید به کدام سوکت مادربرد بزنید. ابتدا این نکته را بدانید که کابل‌های مادربرد اصلا هیچ کدام شبیه به هم نبوده و درصد خطای شما پایین‌ خواهد آمد. قدم اول شما این است که ابتدا دفترچه مادربرد را باز کرده و محل دقیق همه سوکت‌ها و شکل آنها را ببینید. اگر دفترچه راهنما را در اختیار ندارید،‌ مادربرد را در گوگل سرچ کرده و PDF آن را دانلود کنید. به طور کلی برای یک مادربرد 2 سوکت اصلی و تعدادی سوکت فرعی وجود دارند. کانکتور 24 پین ATX و کانکتور 8 پین (یا 4+4 پین) پردازنده مهمترین آنها به شما می روند.

مرحله دوم: اتصال کابل 24 پین ATX به مادربرد

قبل از هر چیز باید از دو چیز کاملا مطمئن باشید، اول اینکه پاور شما کاملا خاموش بوده و کابل آن هم از برق کشیده شده و دوم اینکه مادربرد به صورت اصولی و محکم به کیس متصل شده باشد. ابتدا بزرگترین سوکت که 24 پین ATX نام دارد را برداشته و محل آن را نیز پیدا کنید،‌ سپس بدون اعمال زور و فشار زیاد آن را سر جای خود وصل کرده و کمی فشار دهید تا کامل صدای جا افتادن (کلیک) آن را بشنوید. دقت کنید اگر جا نرفت، به جهت آن دقت کنید. اگر بازهم جا نرفت، فشار زیاد وارد نکرده و از یک شخص با تجربه کمک بگیرید.

نکته: تمام سوکت‌های برق به صورت یک طرفه بوده و از سمت دیگر اصلا جا نمی‌روند.

مرحله سوم: اتصال کابل 8 پین (یا 4+4 پین) پردازنده

بعد از نصب 24 پین، نوبت به وصل کردن 8 پین پردازنده است. دقت کنید یک سوکت باید نزدیک به خود پردازنده باشد،‌ اگر 8 پین بود، مانند 24 پین، جهت آن را درست کرده و به آرامی آن را جا زده و صدای کلیک آن را بشنوید. اما اگر خبری از 8 پین نبود، احتمال 4 پین بودن آن وجود دارد، 4 پین اضافی را از 4 پین دیگر جدا کرده و آن را نصب کنید. البته دقت داشته باشید که لزوما همه مادربردها نباید 8 پین باشند، زیرا این 4 پین اضافی برای مادربردهای حرفه‌ای گیمینگ و بیشتر برای اورکلاکینگ است.

مرحله چهارم: اتصال کابل‌های SATA به درایوها

تا به اینجا همه کابل‌ها خود مادربرد را وصل کردید. از اینجا به بعد باید کابل‌های مخصوص درایورها مانند SATA، درایو نوری و یا HDD را وصل کنید. این کابل‌ها را هم باید به محل مورد نظر روی خود درایورها از جهت درستش نصب کنید. برای نصب این کابل‌ها هم نیازی به اعمال زور نیست.

مرحله پنجم: اتصال کابل‌های PCIe به کارت گرافیک

اگر کارت گرافیک مجزا دارید، حتما باید کابل برق PCIe را در آخرین مرحله وصل کنید. این کابل 8 پین نزدیک به اسلات‌ها توسعه قرار دارند. جهت درست آن را پیدا کرده و به آرامی مانند بقیه کابل‌های مادربرد آن را وصل کنید. بعد از اتصال کردن این کابل، یکبار دیگر هم آن را چک کنید،‌ زیرا در ابتدای کار نمی‌توایند متوجه درست نصب شدن آن شوید.

مرحله ششم: بررسی نهایی اتصالات و تست سیستم

در این مرحله است که باید همه کابل‌ها را خوب چک کنید. ابتدا روی مادربرد را ببینید که آیا سوکتی هست که جا مانده باشد یا خیر. اگر همه چیز وصل شده،‌ یک بار کابل‌ها را چک کنید که شل نباشد. برای اینکار سوکت پلاستیکی را با دست به بالا و چپ و راست کمی حرکت دهید تا مطمئن باشید خوب چفت شده باشند. زمانی که همه چیز تمام شد، می‌توایند سیستم را راه‌اندازی کنید.

نکته: اگر کیس شما فضای مدیریت کابل دارد، حتما باید ابتدا کابل‌ها را از داخل آن عبور داده و بعد نصب کنید.

نکات مهم هنگام اتصال کابل‌های پاور به صورت کلی

• بعد از نصب هر سوکتی باید صدای کلیک را بشنوید.
• به هیچ وجه به زور متوسل نشوید.
• شل نبود سوکت‌ها را چک کنید.
• اگر کیس شما فضای مدیریت کابل دارد، حتما از داخل آن عبور دارد و اگر ندارد،‌ سعی کنید کابلی داخل کیس آزاد نبوده و در اطراف و قسمت‌های کناری آن را با بست کمربندی ببندید.
• دقت کنید هیچ کابلی نزدیک به هیچ فنی نباشد. (فن پردازنده، فن کیس و فن کارت گرافیک)

جمع بندی

در این آموزش اتصال کابل های پاور به مادربرد ابتدا سعی کردیم تا شما را با انواع کابل‌های پاور آشنا کرده و سپس مراحل نصب آن را به شما آموختیم. مهمترین نکاتی که وجود دارد این است که بعد از شناخت نوع کابل‌ها،‌ باید جای آنها را روی مادربرد بشناسید. برای این کار حتما به سراغ دفترچه مادربرد بروید. اگر به هر دلیلی دفتر وجود نداشته باشد، محل تقریبی هر کدام در تیترهای آموزش اتصال کابل های پاور به مادربرد عنوان کردیم. متصل کردن کابل‌های برق پاور کار سختی نیست،‌ فقط باید با دقت و حوصله انجام شود.