لیست قیمت محصولات اینتل Intel

معرفی برند اینتل

نمایندگی رسمی اینتل

اینتل یک شرکت آمریکایی سازنده مدارهای کامپیوتری نیمه هادی است. اینتل در جولای 1968 توسط دو مهندس آمریکایی به نام های رابرت نویس و گوردون مور در کالیفرنیا جایی که دفتر مرکزی آن قرار گرفته، تاسیس شد. برخلاف کسب‌ و کار نوپا سیلیکون که منشأ افسانه‌ای آن ها گاراژها و بنیان‌گذاران جوان است، اینتل کار خود را با بودجه ۲.۵ میلیون دلاری که توسط آرتور راک، سرمایه‌دار آمریکایی که اصطلاح سرمایه‌دار خطرپذیر را ابداع کرده است، آغاز نمود. بنیانگذاران اینتل متخصصان باتجربه و میانسالی بودند که شهرت زیادی داشتند. نویس در سال 1959 مبتکر مدار مجتمع سیلیکونی بود. بلافاصله پس از تأسیس اینتل، نویس و مور کارمندان دیگری از فیرچایلد، از جمله اندرو گروو، تاجر آمریکایی متولد مجارستان را به خدمت گرفتند. حالا پس از گذشت بیش از نیم قرن از عمر این شرکت بزرگ تعدادی زیادی نمایندگی رسمی محصولت اینتل در بزرگترین شهرهای جهان قرار دارد. با اینکه در حال حاضر حضور نمایندگی اینتل در ایران و یک نمایندگی رسمی اینتل غیر ممکن به نظر می‌رسد.

نمایندگی رسمی محصولات اینتل

محصولات اولیه اینتل تراشه های حافظه بودند، از جمله اولین نیمه هادی اکسید فلزی جهان، 1101، که فروش خوبی نداشت. با این حال، برادرش، 1103، یک تراشه حافظه با دسترسی تصادفی پویا یک کیلوبیتی (DRAM) موفق بود و اولین تراشه ای بود که حجم قابل توجهی از اطلاعات را ذخیره می کرد. اولین بار توسط شرکت فناوری آمریکایی Honeywell Incorporated در سال 1970 خریداری شد تا جایگزین فناوری حافظه اصلی در رایانه های خود شود. از آنجایی که DRAM ها ارزان تر بودند و انرژی کمتری نسبت به حافظه اصلی مصرف می کردند، به سرعت به دستگاه های حافظه استاندارد در رایانه های سراسر جهان تبدیل شدند.

پس از موفقیت در DRAM، اینتل در سال 1971 به یک شرکت عمومی تبدیل شد. در همان سال اینتل تراشه حافظه قابل برنامه ریزی فقط خواندنی (EPROM) را معرفی کرد که تا سال 1985 موفق ترین خط تولید این شرکت بود. همچنین در سال 1971 مهندسان اینتل تد هاف، فدریکو فاگین و استن مازور یک ریزپردازنده چهار بیتی همه منظوره و یکی از اولین ریزپردازنده های تک تراشه به نام 4004 را بر اساس قراردادی با شرکت ژاپنی سازنده ماشین حساب Nippon Calculating Machine Corporation اختراع کردند که به اینتل اجازه داد تمام حقوق این فناوری را حفظ کند.

همه تلاش های اولیه اینتل در مسیر پیشرفت تکنولوژی موفقیت آمیز نبودند. در سال 1972 مدیریت تصمیم گرفت با خرید Microma وارد بازار رو به رشد ساعت های دیجیتال شود. اما اینتل درک واقعی از مصرف کنندگان نداشت و این شرکت ساعت سازی را در سال 1978 با ضرر 15 میلیون دلار فروخت. در سال 1974 اینتل 82.9 درصد از بازار تراشه های DRAM را در اختیار داشت، اما با افزایش شرکت های نیمه هادی خارجی، سهم بازار این شرکت تا سال 1984 به 1.3 درصد کاهش یافت. با این حال، تا آن زمان، اینتل از تراشه های حافظه خارج شده و بر روی تجارت ریزپردازنده ها تمرکز کرده بود. 

نمایندگی رسمی و انحصاری اینتل

در سال 1981، سازنده رایانه آمریکایی آی بی ام  8088 را باحافظه 16 بیتی اینتل را به عنوان CPU در اولین رایانه شخصی  تولید انبوه خود انتخاب کرد. اینتل همچنین ریزپردازنده‌های خود را در اختیار سایر سازندگان قرار داد که «کلون‌های» رایانه‌های شخصی را که با محصول IBM سازگار بودند، ساختند. رایانه شخصی IBM و کلون های آن باعث افزایش تقاضا برای رایانه های رومیزی و قابل حمل شد. سرانجام مایکروسافت سیستم عامل ویندوز خود را در اختیار رایانه های شخصی IBM قرار داد که با ترکیبی از نرم افزار ویندوز و تراشه های اینتل، ماشین های «وینتل» نامیده می شدند و از زمان آغاز به کار بر بازار تسلط داشتند.

از میان بسیاری از ریزپردازنده‌هایی که اینتل تولید کرده است، شاید مهم‌ترین آنها 80386 باشد، یک تراشه 32 بیتی که در سال 1985 منتشر شد و تعهد این شرکت را برای سازگاری تمام ریزپردازنده‌های آینده با CPUهای قبلی آغاز کرد. سپس می‌توان به توسعه‌دهندگان برنامه‌ها و دارندگان رایانه‌های شخصی اطمینان داد که نرم‌افزارهایی که روی ماشین‌های قدیمی‌تر اینتل کار می‌کنند، بر روی جدیدترین مدل‌ها اجرا می‌شوند.

ریز پردازنده پنتیوم

با معرفی ریزپردازنده پنتیوم در سال 1993، اینتل قراردادهای نامگذاری محصولات اعداد محور خود را برای نام های تجاری ریزپردازنده های خود به جای گذاشت. پنتیوم اولین تراشه اینتل برای رایانه های شخصی بود که از پردازش موازی یا فوق اسکالر استفاده می کرد که سرعت آن را به میزان قابل توجهی افزایش داد. این تراشه 3.1 میلیون ترانزیستور داشت، در مقایسه با 1.2 میلیون ترانزیستور قبلی خود، 80486. در ترکیب با سیستم عامل Windows 3.x مایکروسافت، تراشه Pentium بسیار سریعتر به گسترش قابل توجه بازار رایانه های شخصی کمک کرد. اگرچه کسب‌وکارها هنوز اکثر رایانه‌های شخصی را می‌خریدند، دستگاه‌های پنتیوم با عملکرد بالاتر این امکان را برای مصرف‌کنندگان فراهم کردند که از رایانه‌های شخصی برای برنامه‌های گرافیکی چند رسانه‌ای مانند بازی‌هایی که به قدرت پردازش بیشتری نیاز دارند، استفاده کنند.

استراتژی تجاری اینتل متکی بر ساخت ریزپردازنده های جدیدتر به طرز چشمگیری سریعتر از ریزپردازنده های قبلی بود تا خریداران را به ارتقای رایانه های شخصی خود ترغیب کند.

به منظور افزایش آگاهی از برند مصرف کننده، در سال 1991 اینتل شروع به پرداخت یارانه به تبلیغات کامپیوتری کرد، مشروط بر اینکه تبلیغات دارای برچسب Intel inside شرکت باشد. تحت این برنامه همکاری، اینتل بخشی از پولی را که هر تولیدکننده رایانه سالانه برای تراشه‌های اینتل خرج می‌کرد، کنار گذاشت، که اینتل نیمی از هزینه تبلیغات چاپی و تلویزیونی آن شرکت را در طول سال تأمین کرد. اگرچه این برنامه سالانه صدها میلیون دلار به طور مستقیم برای اینتل هزینه داشت، اما تأثیر مطلوبی در تثبیت اینتل به عنوان یک نام تجاری برجسته داشت.

نمایندگی فروش intel

در اواسط دهه 1990 اینتل فراتر از تجارت تراشه گسترش یافته بود. سازندگان بزرگ رایانه‌های شخصی، مانند IBM و Hewlett-Packard، توانستند رایانه‌های مبتنی بر اینتل را برای بازارهای خود طراحی و تولید کنند. با این حال، اینتل می‌خواست دیگر سازندگان رایانه‌های شخصی کوچک‌تر محصولات خود و در نتیجه تراشه‌های اینتل را سریع‌تر به بازار عرضه کنند، بنابراین تعداد نمایندگی اینتل افزایش یافت و این شرکت شروع به طراحی و ساخت مادربردهایی کرد که شامل تمام بخش‌های ضروری رایانه، از جمله تراشه‌های گرافیکی بود. نمایندگی فروش  intelتا سال 1995، این شرکت بیش از 10 میلیون مادربرد را به سازندگان رایانه های شخصی می فروخت که حدود 40 درصد از کل بازار رایانه های شخصی را شامل می شد و تعداد زیادی نمایندگی رسمی اینتل در سرتاسر جهان فعال شده بود.

تا پایان قرن، اینتل و تراشه‌های سازگار از شرکت‌هایی مانند AMD در هر رایانه شخصی به جز مکینتاش اپل که از سال 1984 از پردازنده‌های موتورولا استفاده کرده بود، یافت می شد. در سال 2005، استیون جابز، مدیرعامل اپل، وقتی اعلام کرد رایانه‌های شخصی اپل در آینده از پردازنده‌های اینتل استفاده خواهند کرد، صنعت را شوکه کرد. بنابراین، به استثنای برخی از رایانه‌های با کارایی بالا، به نام سرورها، و پردازنده‌های مرکزی، ریزپردازنده‌های سازگار با اینتل را می‌توان تقریباً در هر رایانه شخصی یافت.

بعد از محصولات پنیتوم سری پردازنده های Intel Core به بازار عرض شدند و حالا 13 نسل از این سری پردازنده ها تولید و روانه بازار شده است.

پل اوتلینی در سال 2005 جانشین بارت به عنوان مدیرعامل اینتل شد و چهار سال بعد جین شاو جایگزین بارت به عنوان رئیس هیئت مدیره شد. او این سمت را تا سال 2012 حفظ کرد و پس از آن اندی برایانت جانشین او شد. سال بعد برایان کرزانیچ مدیرعامل شد. در سال 2019، باب سوان، مدیر ارشد مالی، مدیرعامل شد و اینتل در فهرست فورچون 500 از بزرگترین شرکت‌های آمریکایی در رتبه 43 قرار گرفت. پاتریک گلسینگر

در حال حاضر پاتریک گلسینگر مدیر اجرایی شرکت اینتل است و در هیئت مدیره آن خدمت می کند. در فوریه 15 سال 2021، گلسینگر به اینتل بازگشت، شرکتی که 30 سال اول کار خود را در آن گذرانده بود.

نمایندگی فروش محصولات اینتل

سبد محصولات این شرکت راه حل های سرتاسری را ارائه می دهد که نیازهای یک دنیای داده محور همیشه در حال تحول را برطرف می کند. اینتل به طور مداوم در حال توسعه فناوری ها و محصولات جدید برای طیف گسترده ای از بازارهاست. از محاسبات لبه‌ای گرفته تا شبکه 5G، رایانش ابری، هوش مصنوعی و رانندگی خودکار، محصولات این شرکت بلوک‌های ساختمانی لازم را برای جهانی هوشمند و متصل ارائه می‌دهند.

تراشه های اینتل از پیچیده ترین دستگاه هایی هستند که تا کنون ساخته شده اند و به فناوری ساخت پیشرفته نیاز دارند. فرآیندهای تولید اینل بر اساس قانون مور پیشرفت می‌کنند و عملکرد بیشتر، بهره‌وری انرژی بهبود یافته و هزینه کمتر برای هر ترانزیستور را در هر نسل ارائه می‌کنند. با شش سایت ساخت ویفر و چهار مکان تولید تست مونتاژ در سراسر جهان، امکانات تولید اینتل از انعطاف پذیری استثنایی در یک شبکه جهانی و مجازی استفاده می‌کند.

در چند سال گذشته، اینتل به یک شرکت داده محورتر تغییر کرده و در عین حال تمرکز خود را بر چهار اولویت استراتژیک خود تقویت کرده است: تسریع رشد، بهبود اجرا، به کارگیری متفکرانه سرمایه سهامداران و توسعه فرهنگ سازمانی.

نمایندگی اینتل

نمایندگی رسمی محصولات اینتل کشورها و شهرهای زیادی در جهان حضور دارند اما متاسفانه به دلیل تحریم ها و عدم حضورنمایندگی های شرکت های خارجی، نمی توان نمایندگی رسمی اینتل را مانند خیلی از برندهای فناوری معتبر آمریکایی در کشور دید. اگر چه ممکن است با جستجو در فضای مجازی با سایت هایی که عنوان می کنند نمایندگی اینتل در ایران را بر عهده داردن مواجه شوید اما قطعا هیچ کدام از این موراد نمایندگی رسمی اینتل در ایران نیست. 

این موضوع در حالی رخ می دهد که یکی از محصولات پرفروش و مورد استفاده در کشور ما نیز پردازنده های شرکت اینتل است که چه از طریق قانونی و چه قاچاق به داخل کشور وارد می‌شود.

نمایندگی اینتل در ایران

تولید پردازنده خاص سیستم‌های دسکتاپ و نوت بوک به سرمایه گذاری‌های بزرگ و تجهیزات به روز احتیاج دارد. از طرفی دیگر علم فنی برای ارائه معماری و فناوری ساخت به روز در کنار معرفی قابلیت های به روز فقط از دست اینتل و AMD برمی‌آید. ایران یکی از مهم ترین بازارهای خاورمیانه است که در خرید پردازنده های اینتل و فروش آن به حساب می‌آید. 

به صورت معمول اولین انتخاب کاربران ایرانی، پردازنده های ساخت این کمپانی است. ساخت پردازنده در ایران واقعی نبوده ولی جزء کارهای کارخانه در ایران است. کارخانه ای که بر اساس پیش بینی این کمپانی، سه ماه آینده آماده به کار خواهد بود و اولین محصولات آن از اواخر پاییز ۱۳۹۵ وارد بازار می شوند.

تمامی شرکت‌های تولید کننده تجهیزات الکترونیکی مثل گوشی هوشمند، تبلت، نوت بوک و دسکتاپ که در ایران نمایندگی رسمی دارند، از برنامه‌های خاصی اینتل بهره‌ور می شوند که جزئیات آن در حال حاضر مشخص نبوده و نیست.

اینتل برای رونمایی از اولین کالاهای تولید شده در ایران برنامه خاصی دارد که در این مراسم از اورکلاکرها، اصحاب رسانه و فعالان زمینه سخت افزار دعوت خواهد کرد. بخشی از کاربران وب سایت سخت افزار به عنوان مهمان مخصوص می‌توانند در همایش‌های اینتل که اغلب در اواسط پاییز اتفاق می‌افتد می‌توانند شرکت کنند.